W23

Ze verschenen op Zenith vlak voor een gigantisch ziekenhuis. Leandra staarde er stomverbaasd naar.
“Hoe, hoe moet ik hen hier ooit vinden?”, stamelde ze.
“Wij helpen je wel”, zei Bloom met een glimlach.
“De ingang is langs die kant”, wees Tecna. Samen liepen ze naar binnen en vroegen daar waar ze Leandra’s ouders konden vinden. Het duurde een paar minuten voor ze de doolhof in het ziekenhuis door waren, en Bloom was blij dat Tecna er al eerder geweest was, want ze betwijfelde of zij het zo snel gevonden zou hebben. Leandra rende meteen naar haar ouders toe.

“Dank u wel om mijn dochter hierheen te brengen.” Leandra’s vader kwam naar hen toe.
“Graag gedaan, meneer”, zei Bloom met een glimlach.
“Mijn zoon wordt momenteel geopereerd. Heeft u nog tijd tot dan of brengen wij Leandra meteen weer naar school als we meer weten?”
“Ze kan gerust een paar dagen blijven”, zei Tecna. “Juffrouw Faragonda zal haar over een paar dagen contacteren om te kijken hoe de situatie is.”
“Een paar dagen? Maar, en school dan?”
“Dat kan ingehaald worden”, zei Bloom. “Ze zal even hard moeten werken dan, maar het is best haalbaar.”
“God zij dank”, verzuchtte de man. “Toen ik belde zei ze dat ze er nooit zou raken.”
“Ze was zo verstandig meteen naar juffrouw Faragonda te gaan, en die heeft mij gevraagd of ik haar kon brengen”, zei Bloom.
“Ik ben meegekomen omdat ik het hier wat ken”, vulde Tecna aan. De man leek dat laatste niet gehoord te hebben, maar staarde ongelovig naar Bloom.
“Zo… snel. Dat, dat is wel, euh, heel bijzonder. Ben- bent u…”
“Ik ben een Almightixfee, ja”, zei Bloom kalm.
“Oh.”
“U hoeft zich geen zorgen te maken, meneer”, zei Tecna. “Bloom helpt graag mensen, zo is ze altijd geweest, en ze vraagt er niets voor terug.”
“Maar… Ik bedoel, ik wil u niet beledigen, maar Leandra leek altijd zo bang van u en nu…”
“Er zijn wel meer mensen bang van me”, zei Bloom. “Maar voor Leandra was het feit dat ik haar snel hierheen kon brengen, genoeg om zich over haar angst heen te zetten.”
“Nou, ik, bedankt.”
“Geen probleem”, zei Bloom. “Het belangrijkste is nu dat uw zoon geholpen wordt.”
“Ja, ja, dat is waar.”
“Wij gaan terug naar Alfea”, zei Tecna. “We zien Leandra wel als ze terugkomt.”
“Oké, euh, dag, dan.” Aarzelend draaide hij zich om en liep naar zijn familie. Bloom en Tecna verdwenen weer naar Alfea.