Part Twenty-Two

Mentaal was ik door mijn ondergrens heen gezakt wanneer ik bij Harry was weggelopen nadat ik mijn zegje over hem had gedaan. Skye was bij Gemma die ik elk moment weer moest gaan ophalen, maar ik zat nu als een huilend iets op de grond met de grote doos voor mij die later voor Skye was bedoeld. Zodat zij kon zien dat echte liefde bestaat, maar de liefde tussen haar moeder en haar vader was dood gebloeid. Het was geen goed idee geweest om die brief te lezen, maar ik kon het niet laten. Ik was door het dolle heen. Het gelukkigste meisje op deze wereldbol toen ik de brief ontving van Harry met foto’s erbij van alle jongens en Australië zijn mooiste plekjes. Op dat moment groeide er ook al een wezentje in mij, zonder dat ik er nog iets van afwist. Ons leven was toen perfect. We hadden het geweldig samen en ik weet niet of ik ooit zo’n lieve en oprechte jongen tegen ga komen. Morgen zou ik de voorbereidingen treffen om weer een weekje naar Nederland te verhuizen. Dat zou ook betekenen dat ik de jongens weer een week uit mijn leven moet verliezen wat mij een beangstigend gevoel gaf. Zeker nu ik ze zo hard nodig had. Ik hoorde de deurbel van mijn appartement, maar was te beroerd en te moe om op te staan. Weeral klonk die wat mij de doos met de deksel erop liet dichtvallen. Net toen ik op wilde gaan staan om de deur open te doen, viel het deur weer in zijn slot. Het was dus een bekende die mij nodig had en zal mij vanzelf wel hier vinden. ‘Niall?’ vroeg ik vragend met een schorre stem en keek om toen ik er een schim in de deuropening stond waar ik Harry al meteen naar herkende. De brief van Harry had ik nog niet opgeruimd en hij herkende de doos waar spulletjes van mij en hem inlagen voor onze dochter. Ik wist niks te zeggen en sloeg mijn ogen neer toen zijn warme ogen de betraande van mijn hadden gevonden. ‘Harry. Alsjeblieft. Maak het al niet moeilijker dan dat het al is’ toen hij door zijn knieën zakte, maar zonder ook maar naar mij te luisteren sloeg hij zijn armen rondom mij heen wat mij opnieuw deed laten huilen en ik sloeg hem met nog het beetje kracht in mijn armen tegen zijn borst aan. ‘Shht..’ siste zijn warme stem zacht. Alles in mijn lichaam was kapot en ik kon geen stomp meer uitbrengen totdat ik mij dan toch maar huilend aan Harry overliet.

‘Papa’ zei Skye en ik hoorde Harry sissen. ‘Vannacht mag je bij mama liggen. Morgen gaan we wat gezellig doen saampjes Skye’ ik kneep mijn ogen dicht op elkaar. ‘Geef papa een kus’ fluisterde hij zacht en ik hoorde dat Skye een zachte en bijna onhoorbare kus op Harry zijn lippen drukte. ‘Tot morgen liefje’ nu hoorde ik dat Harry een kus aan haar gaf en langzaamaan opende ik mijn ogen. Ik lag inmiddels in mijn eigen bed en ik zag dat Skye naast mij onder de dekens met haar ogen dicht lag. ‘Hoe?Wat?’ vroeg ik slaperig toen ik opkeek naar Harry. ‘Je was zo moe dat je in slaap bent gevallen. Ik heb je in je bed gelegd en ben Skye bij Gemma wezen halen met de smoes dat ze vannacht bij mij is. Mag ik haar morgen nog even meenemen om iets te doen?’ vroeg Harry en ik knikte verward. Hij kwam naar mij kant van het bed gelopen en zonder dat ik het doorhad drukte hij zijn warme lippen op mijn voorhoofd. ‘Ik zal er alles aandoen om jou weer de mijne te mogen noemen’ fluisterde hij zacht in mijn oor wat mij een tinteling over mijn hele lichaam gaf. Zonder dat ik er nog op kon reageren drukte hij het slaapkamerlicht uit en enkele seconden later viel het deur weer in het slot. Ik keek even naar Skye die door haar rustige ademhaling al in slaap lag en ik zuchtte even diep. Ik kneep mijzelf een paar keer in mijn onderarm of te zien dat dit een slechte nachtmerrie was, maar het was de realiteit. Harry moest er niet alles aan gaan doen. Niemand, maar dan ook niemand laat dat Harry toe. De jongens vermoorden mij en hem en dan nog niet te spreken over de rest van mijn familie. Mijn gevoelens waren gelukkig al verdwenen voor hem en die komen ook niet meer terug, hoop ik.