Jaar 3: Chelsie's dagje uit

De zon scheen tussen de gordijnen door op Chelsies gezicht.Het was een prachtige herfstochtend en het was halloween.Chelsie rechte zich uit en keek even door de slaapzaal.De andere laggen nog fijn in de dromen land.
Ze trok gauw haar uniform aan en liep de trap af.Het was zaterdag en die avond zou er weer een feest georganiseerd zijn.Ze wilde eens in Londen gaan zien of ze niet leusk vond om aan te doe.Het was zeker een tripje naar de Wegisweg waard,maar perkamentus zou haar niet laten gaan.Maar ze zou wel een manier vinden om weg te raken.
Eerst maar even een briefje schrijven voor de andere.Ze pakte een veer en een stuk perkament en begon te schrijven.Toen ze klaar was,rolde ze het stuk perkament op en legde ze het op de tafel voor de haard.
Ze kwam overeind en bedacht dat zemet haat uniform zou opvallen op de Wegisweg.Dus ging ze al gauw een lang paars gewaad aantrekken.
Even later liep ze het schoolterrein af en verdwijnselde ze.Ze zat nog amar in het vijfde jaar maar kon al verdwijnselen en verschijnselen,al wisten alleen haar groepje vrienden dat.

Eenmaal op de Wegisweg liep ze naar naar een kledingszaak in de Verdonkerdemaansteeg.Ze kwam binnen en werd al direct vriendelijk begroep.
"Juffrouw Malfoy,welkom.Wat kan ik voor u doen?" De man liep vriendelijk anar haar toe.
"Ik zoek een gewaad voor Halloween,hebt u misschien iets engs?"
"Maar daar kan u toch zeker gewoon een spreuk voor gebruiken?"
"Nee,dit keer niet het meot anders zijn dan anders...iets meer..."Ze dahct na over een woord."Monsterlijker."
"Het spijt me Juffrouw Malfoy,maar zoiets heb ik niet.Ik heb nog wel een prachtig lichtblauw gewaad,u zou er heel mooi mee staan."
Chelsie schudde haar hoofd."Een andere keer misschien."
Ze ging de winkel uit,terug naar de Wegisweg.Ze liep naar Madame Mallekins.Ze kwma daar niet graag,maar ze moest het toch even proberen.
Ze ging de winkel binnen en madame Mallekins kwam direct aanlopen en bekeek haar."Moet u niet op school zijn,Juffrouw?"
"Neen...ik kom gewoon even horen of jullie iets voor Halloween hebben."
Madame Mallekins trok een wenkbrauw op."Iets voor Halloween?Ik verkoop gewaden geen kostuums."
"Ik dacht al wel dat u eht niet zou hebben."Chelsie draaide zich om en liep weer naar buiten.Onderweg knalde ze tegen iemand op.
"Kijk toch uit waar je loopt!"Chelsie klopt haar gewaad af en keek naar de persoon die haar omver had gelopen.
"Het spijt me." Het was een jonge man.Heel sukkelig en verlegen.
"Dat zal wel zijn dat eht je spijt,anders moest ik je nog een lesje in respect leren ook!"
Ze liep de jonge man voorbij en keek rond.Waar kon ze nu nog heen?Er zat niets anders op dan eens te gaan rondneuzen in de dreuzelwereld.
Ze ging langs de geheime muur in de lekke ketel terug naar dreuzel Londen.ze liep door de straten en werd soms vreemd aangekeken voor haar gewaad.Uiteindelijk vond ze een winkeltje die verkleedkleding verkocht.Ze liep er naar binnen en begon tussen de kleding rekken te neuzen.Ze haate de stank van dreuzels alleen al,maar als ze een leuk kostuum wou dan moest ze rondkijken.Ze wilde de andere even verbazen.
Dus zocht ze verder totdat een glanzed pakje vond.Het was een strak slangepak.Chelsie was er meten verliefd op,maar toen ze het uit het rek wilde halen trok er iemand aan de andere kant.
"Hey,ik had het eerst!."Chelsie trok harder en had het pakje vast.Ze liep naar de kleedkamer en paste het.Het zat perfect,straks nog wat magie er aan toevoegen en eht was fantastisch.
Ze trok haar eigen gewaad weer aan en betaalde het âkje.ze ging de winkel uit en een groepje tieners stonden voor haar.
"dat is degene die het pakje voor men neus weg nam."het was het meisje dat eerder aan eht pakje had staan trekken.
"Ik was eerst,dreuzel."
"Hoe noemde je me?"
De jongens die erbij stonden balde hun vuisten."Zullen we er wat respect in slaan jongens?"Het was het vriendje van eht meisje.
"Alleen respect,tim?" Een andere bekeek Chelsie van topt tot teen."Waarom draag je dat belachelijke ding?"
Chelsie haalde haar schouders op en liep hen voorbij.Ze had gee zin om zich te moeien met een stelletje zwakke dreuzels.De jongens kwamen haar achterna.Chelsie liep geowon evrder hun negerend.
Ze liep weer door de straat van de lekke ketel en een van de jongens pakte haar arm."Hey meid,luister nu amar eens,we zullen je eens alten voelen hoe wij mensen behandelen die dingen afnemen van ons!"
"Blijf met je vuile dreuzelpoten van me af!"Een schok ging door de jonge heen en chelsie trok ahar toverstok."Misschien moet ik jullie maar wat respect leren voor jullie supreieur." zei chelsie kil en zacht.
Het groepje keke anar haar en barste in lachen uit.
"Lach maar nu het nog kan." Ze zwaaide met haar toverstok en De jonge die ahar arm had vast gepakt vloog naar achter en knalde tegen een muur.
De andere keken verbaasd van Chelsie naar de jongen en liep kwaad op ahar af.Chelsie grijnsde.Ze kon nog wat lol hebben.Ze bgeon, spreuken af te vuren.Binnen in de lekke ketel was er af en toe ene rode of blauwe flits te zien,maar niets meer.Ze lette er zelf niet op.
Even later kwam chelie rustig fluitend binnen en liep weer naar de muur waar ze haar gewaad even weer goed trok en verdween.

s'Avond op het Halloweenfeest was het alsof chelsie echte schubben had.Met ene kleien spreuk had ze haar huid via het pklaje vol gezet met schubben en haar haarkleur en kleur ogen veranderd.De andere keken haar bewonderend aan.
"Mooi paklje chels!" riep Nathalie.