Day 8 afternoon

Annie fietste samen met Maite door het dorp Menthol.
Maite had haar van alles over zichzelf verteld. Annie was blij dat ze al meteen haar eerste schooldag een vriendin had gevonden
aan wie ze alles kwijt kon. Maite was erg grappig en aardig.
'Woon je echt in Angelina's castle?' vroeg Maite aan Annie tijdens het fietsen.
'Ja, helemaal echt' zei Annie. 'Wow, en vind je dat dan niet eng?'.
'Nou ja, de eerste nacht dat ik daar sliep hoorde ik allemaal enge geluiden'.
Maite huiverde. 'Er is iets mis met dat huis' zei ze. 'Kan kloppen' zei Annie.
'Ik ga op onderzoek uit'. 'Spannend!. Mag ik met je mee naar huis?. Ik bel mijn moeder wel even dat ik later kom'.
'Oké' zei Annie. De meiden fietsten door het bos en kwamen uit bij Angelina's castle.
'Het is zo'n cool huis' zei Maite. 'Maar toch is er iets aan de hand hier'.
'Waarom heet het eigenlijk Angelina's castle?' vroeg Annie.
'O, geen idee' zei Maite. 'Een huis zoals dit moet toch een naam hebben?'
De meiden liepen naar binnen. 'Wauw' zei Maite bewonderend.
'Dag dames' zei een zware stem. Frederick stond bovenaan de trap met zijn stalen gezicht.
Evelyn de rare huishoudster stond naast hem. 'O, eh, hoi!' zei Annie.
'Waar is mijn moeder?'. 'Ze is in de tuin' zei Frederick.
'Yeah' fluisterde Annie. 'Het rijk alleen om op onderzoek uit te gaan'.
'Je vergeet dat die butler en die huishoudster er ook zijn' fluisterde Maite terug.
'Shit' zei Annie. 'Dan gaan we eerst naar mijn kamer'. De meiden liepen de trap op en liepen Annie's kamer in.
'Wauw' zei Maite weer. 'Je hebt een grote kamer'. 'Ja, dat is echt relaxt' zei Annie.
'En je kunt dus goed zingen?' vroeg Maite. 'Ach, het is een kwestie van smaak' zei Annie.
'Maar ik ben echt dol op zingen, dat is waar. Ik heb een karaoke set waar ik soms mee oefen'.
'Cool, je kunt een keer voor de school zingen'. 'Lijkt me geen goed idee, die Emma mag me nu al niet'.
'O, kom op!. Wat boeit Emma?'. 'Oké, je hebt gelijk. Zullen we boven gaan kijken?'.
De meiden liepen vol spanning de trap op. Zo kwamen ze weer op de andere gang uit.
'Drie deuren aan elke kant' zei Maite. 'Maar welke nemen we?'. 'Gewoon de eerste' zei Annie.
Ze opende de eerste deur aan de linkerkant. Er was een soort zitkamer te zien.
De andere vijf kamers waren ook niet echt boeiend. 'Zie je nou wel' zei Annie. 'Zo spannend is dit huis helemaal niet'.
'Wacht' zei Maite. 'Hier zit nog een kleinere deur in de vorm van een koepel'.
'Oké, nu wordt het leuk' zei Annie terwijl ze de deur voorzichtig opende. Er verscheen een steile trap naar boven.
Net toen Annie de trap op wou gaan hoorde ze de zware stem van Frederick achter haar.
'Het spijt me miss Annie. Uw moeder wil u spreken'. 'O' zei Annie.
'Kom je Maite?'. De meisjes renden snel weer naar beneden. 'Wow, is hij altijd zo beleefd?' vroeg Maite giechelend.
'Ja, het is vreselijk' zei Annie. De meisjes liepen de grote tuin in waar Annie's moeder op het terras zat met een zonnebril op.
'Hé Ann, hoe was je eerste schooldag?' vroeg ze. 'Ja, wel leuk' zei Annie. 'Eh, dit is Maite Crashbone'.
'O, aangenaam' zei moeder. 'We hebben je moeder in Menthol ontmoet'. 'Ja, dat heeft Annie ook aan me verteld' zei Maite.
'Nou, fijn dat je bevriend wil zijn met Annie. Ze was zo zenuwachtig voor vandaag'.
'Maaaam!' zei Annie. Maite giechelde. 'Dus, wat wou je zeggen?' vroeg Annie.
'Owja, ik heb een hond voor je gekocht. Dat wou je toch?' Annie's ogen werden zo groot als schoteltjes.
'Een hond?, voor mij?, waar is hij?' 'Naast mij in zijn mand' zei moeder glimlachend.
'Neem hem maar snel mee voordat ik een niesbui krijg'.
Annie zag een lief lichtbruin hondje in de mand naast haar moeder liggen en ze lachte.
'O mam, dankjewel' zei ze terwijl ze haar moeder een kus gaf. 'Ja, hij is zo lief' zei Maite.
'Hoe ga je hem noemen?' 'Toulouse' zei Annie. Ze aaide Toulouse over zijn kop.
Haar moeder glimlachte.