I sold my soul to the devil. [Edward Cullen]*Part 18*

The fight or Angel?

Angel
The Fight

You've got me wondering why i like it rough.
[Ziet ie er niet Delicious uit?^^]
*Op het honkbalveld.*
Het was al beginnen stormen dus besloten we al naar het veldje te gaan. We deelden ons in groepen. Alice, Ik, Daisy en Edward zaten in een groepje en Jasper, Emmet, Carlisle en Rosalie. Esmé was scheidsrechter. Na al een tijdje spelen stonden we voor met 34-23. En Edward kon het natuurlijk niet laten om Emmet uit de dagen omdat we aan het winnen waren."Oeioei, Emmet das niet van je gewoonte he? Verliezen."De woede was natuurlijk in Emmet z'n ogen te lezen."Jongens, hou het kalm en spaar je energie voor het spel!"Gelukkig drongen de wijze woorden van Esmé meteen door. Voordat er ongelukken van zouden komen. Ineens rook ik een ontzettende stank."Weerwolven!" Iedereen had het gehoord en zette zich in aanvalspositie. Ineens voel ik een tikje op m'n rug. Ik draai me soepel om en zie Angel voor me staan. Ik sta nog sprakeloos te staren terwijl Daisy arrogant staat te kijken."Dais, doe rustig, ze is een vriendin vanuit New York." Ze knikte en keek meteen al een stuk vriendelijker. Ik zag dat ze een gezicht trok."Argh, weerwolven-lucht. Verklaart waarom er gaten in de ozonlaag komen."Ik lachte met d'r droge opmerking en gaf d'r een knuffel."Ga je lekker meedoen, zijn we met meer, ze willen ons opeten.""Ben je dan ook..."ze keek moet ongelovige ogen naar mij."Jah, ik vertel je het wel nog. Maar doe je mee, ze komen dichter." Ze knikte en ging naast Daisy staan. Ineens kwamen ze uit het bos doemen. Reuzachtige wolven die ons bloedlink aankeken. Even stokte m'n adem. Verschillende vragen schoten door m'n hoofd. Zouden we hun wel kunnen verslaan? Hoe gaan we dit aanpakken? Wat als er iemand gewond geraat door mij."Maak je geen zorgen ze maken geen schijn van kans tegen zoveel."Z'n woorden stelden me gerust. Een grom kwam diep vanuit z'n borstkas. Ineens kwam er een grote, roodbruine wolf naar me toe lopen en wilde uithalen maar ik sprong op hem en beet een stuk huid af."Nou, moet je maar niet zo onhandig zijn!"gromde ik in de wolf z'n oor. De rest zag het als een startschot en begon naar de rest van de wolven te lopen. Ik en Daisy deden verder met de roodbruine wolf. Daisy beet z'n arm open en een klein jankje was te horen. Met m'n lange nagels krabde ik in de wonde totdat hij het opgaf."Je moet niet opgeven hoor! We waren net bezig!"Ik zag hem naar de andere wolven kijken die het ook druk hadden. Ondertussen groef ik in z'n gedachten.*Kom we gaan terug. Als ze alleen is komen we wel terug!* Ik verschoot. Ze communiseren met elkaar via hun gedachten? Konden ze dan ook in onze gedachtes kijken. De Weerwolven liep het bos terug in. Iedereen liep terug naar ons. Ik voelde 2 serke armen rond me."Gaat het? Hebben je ze pijn gedaan?"Ik hoorde de bezorgtheid in z'n fluwelen stem."Neen, ik heb geen pijn en het gaat goed. Maar ik heb een zwakke schakel gevonden. Ze communiceren via gedachtes. De wolf waar ik en Dais met bezig waren dat hij tegen de andere z'n gedachte toe stuurden. Ze komen terug als ik alleen ben. Ze willen mij alleen!""Ah, neen he! Tegen jou is het tegen ons allemaal! Dat weet je!""Maar het is mijn schuld. Ik kan jullie er ook niet bij betrekken. Ik moet dit zelf proberen te oplossen.""Sorry lieverd, maar ik sta geheel achter Daisy. Ze zijn te sterk voor jou alleen. Je moet op z'n minst met 5 zijn."Ik voelde een gevoel van verslagenheid in me stromen. Ik zou ze hier allemaal moeten betrekken. Tussen de ruzie die tussen míj en Bella ging.

Reactie!
Xx.

Angel
naam: angell

Leeftijd: 17

Status: zelfwonend half op straat

Uiterlijk: zie foto.