Day 6

'Goeiemorgen mam!' riep Annie terwijl ze vrolijk de trap afholde.
'Hey Ann, heb je lekker geslapen?' 'Ja, een beetje. Het bed ligt echt heel lekker hoor, maar ik hoorde vannacht vreemde geluiden'.
'Bah, wat griezelig!' zei moeder. 'Ja, ik heb nog gekeken op de tweede verdieping, maar toen moest ik ineens denken aan die enge butler'.
Haar moeder gooide haar hoofd in haar nek van het lachen.
'Wat nou? Heb ik soms iets verkeerds gezegd mam?' 'Nee hoor, maar ik vind het gewoon grappig dat je zo bang bent voor Frederick'.
'Ssssst, straks hoort hij je nog! Ik dacht dat jij hem ook eng vond'. 'Hij valt nog wel mee' zei moeder.
'Gisteravond was hij erg aardig tegen me'. 'O' zei Annie.
'Wat ga je vandaag doen?' 'Ik ga mijn dozen uitpakken en het huis een beetje inrichten. En jij liefje?'
'Ehm, ik denk dat ik mijn kamer ga inrichten en de buurt verkennen'. 'Oké, maar vergeet niet te ontbijten'.
'Nee, mam'. Annie nam snel even een crackertje en trok daarna haar favoriete kleding aan.
Ze haalde haar telefoon tevoorschijn en startte WhatsApp op.
Annie lachte om het leuke hoesje dat ze om haar smart Phone had zitten.
Het was een hoesje met een groot berenhoofd erop.
Annie zag dat ze veel ongelezen berichten had en bekeek ze.
Het waren allemaal berichtjes van Rose.

Rose:
Heey Ann!!!

Rose:
Is het leuk in Wales?

Rose:
Ik heb je snapchats gezien! echt een cool huis en een coole kamer natuurlijk

Rose:
Pleaaase reageer!!!

Rose:
Of slaap je soms al? hihi

Annie lachte. Rose wou blijkbaar erg graag tegen haar praten.
Ze besloot om Rose te bellen.
Annie wachtte geduldig af of Rose opnam. Na een paar tellen werd er gelukkig al opgenomen.
'Ann!' hoorde Annie Rose enthousiast gillen. 'Annie ik mis je nu al'.
'Ook goeiemorgen Rose' zei Annie laconiek. 'Sorry, maar ik ben gewoon zo blij om je weer te horen'.
'Rose, ik ben nog maar 1 dag weg en je mist me al'. 'Dat klopt'.
'Het is nu gewoon zo saai in Londen. Ik heb niemand meer om mee te gaan shoppen of hardlopen'.
'Dan ga je toch shoppen of hardlopen met Lynn, Mariah, Dara, je hebt keus zat!'.
'Neh, zij zijn een klef kliekje!. Ze lopen altijd samen en dat doen ze waarschijnlijk ook allemaal samen.
Maar vertel eens wat!, is het leuk, heb je al spannende dingen meegemaakt?'.
'Nog niet echt' zei Annie. 'Ik ga straks mijn kamer verder inrichten met mijn eigen spulletjes en daarna de buurt verkennen of het huis verkennen'.
'Oeh, dat lijkt me echt spannend' zei Rose. 'Vind je zo'n groot huis niet eng?' 'Een beetje' gaf Annie eerlijk toe.
'Er is echt een hele enge butler en ook een huishoudster'. 'Cool!' zei Rose.
'Ik kom snel logeren. Wanneer moet je eigenlijk naar je nieuwe school?' 'Overmorgen' zei Annie met een diepe zucht.
'Ik heb er eigenlijk helemaal geen zin in'. 'Dat snap ik' zei Rose. 'Maar blijf wel jezelf he!' 'Ja joh, misschien word ik hiep weer net zo populair'.
'Dat wordt je zeker' zei Rose. 'Jij ben gewoon perfect'. Nee Rose, dat is niemand!. Maar nu moet ik ophangen, ik heb nog een hoop te doen'.
'Oké, maar bel me snel weer terug. Ik wil al je avonturen horen!'. Annie lachte.
'Ik beleef hier geen avonturen, reken er maar niet te veel op' zei ze. 'Doei Rose'. 'Ja, doei Ann!'
Annie hing op en begon een doos uit te pakken en daarna nog drie andere dozen.
Na een tijdje keek Annie tevreden in het rond. Haar kamer was nu compleet.
Ze gilde even en klapte in haar handen. Daarna rende ze de trap af en ging naar buiten. Het was heerlijk weer buiten.
De zon straalde. Annie liep de tuin in. Het was een enorme tuin. Annie keek af en toe achterom.
Ze had geen zin om meteen te verdwalen. Annie liep over een grindpaadje door de tuin en ze ontdekte een vijver waar treurwilgen langs stonden.
Ook hing er een schommel aan een boomtak. Annie zuchtte en ging op de schommel zitten.
Ze vond alles zo prachtig, maar toch voelde ze zich niet helemaal fijn.
Er was hier iets aan de hand, maar ze wist nog niet precies wat.