Part Seventeen

‘Hi Harry’ ik zuchtte toen ik de piep had gehoord van zijn voicemail, maar wilde mijn belofte naar Milou waarmaken. Overmorgen zou ik weer in Nederland zijn en had ik altijd nog angst dat ik Harry ooit ergens zomaar tegen het lijf zou lopen. ‘Ik ben het, Olivia. Ik weet het. Het is raar dat ik je na al die maanden dat we elkaar niet meer gesproken hebben nu bel, maar misschien is het een goed idee als we het een keer samen over Skye hebben? Nou.. Ik hoor het wel’ ik dacht nog na over wat ik misschien nog wilde zeggen, maar verbrak al snel de verbinding.

Ik keek door het grote raam over de grote stad Londen en alweer scheen de zomerzon volop. De weerberichten melden dat pas volgende week, als ik weer in Nederland zou zijn, het zomerse weer voor even het land uit zou vertrekken en dikke regenbuien het lang binnen zouden komen drijven. ‘Liefje. Zullen we even naar buiten gaan?’ ik keek Skye vragend aan die mij ook vragend aankeek, maar uiteindelijk knikte. ‘Kom op dan’ net toen ik Skye op wilde tillen en in haar kinderwagen wilde plaatsen voelde ik mijn iPhone trillen als teken dat ik een beller had. ‘Harry’ siste ik in mezelf en wachtte even met Skye oppakken. Ik bracht de telefoon naar mijn oor en voelde heel mijn lijf shaken. ‘Met Olivia’ nam ik de telefoon op en hoorde een zucht aan de andere kant van de lijn. ‘Is dit een grap?’ hoorde ik de warme, maar ó zo hese stem van Harry. ‘Hoezo zou dit een grap zijn?’ mompelde ik zenuwachtig. ‘Omdat ik weet hoe jij en de jongens over mij en ons denken’ mompelde Harry en hoorde dat hij een deur dichtsloot, waardoor hij meteen anders ging praten. ‘Je wilt praten’ begon Harry en ik keek lipbijtend naar Skye. ‘Over Skye’ zei ik zacht, wachtende op zijn reactie. ‘Weet je dat wel zeker Olivia?’ vroeg Harry vragend en ik slikte. ‘We moeten elkaar toch ooit weer onder ogen komen?’ vroeg ik aan hem, maar ook mijzelf vragend af. ‘Waar wil je afspreken?’ vroeg hij en een apart gevoel nam mijn bezit over in mijn onderbuik. ‘Luister. Ik wil dat de jongens hier niks over weten. Zij willen niet dat wij in contact zijn’ sprak ik doordringend en uiterst serieus. ‘Wij weten zelf dat het over Skye gaat, maar zij willen dat wij geen woord meer met elkaar spreken Harry’ de jongen aan de andere kant van de lijn zuchtte. ‘Als jij daar niet mee instemt komt er helemaal geen gesprek’ zei ik daarop. ‘Oké, oké. De jongens komen hier niks van te weten of eigenlijk komt helemaal niemand hier iets van te weten’ zei Harry en ik knikte. ‘Dan zijn we het daar over eens’ de zenuwen hadden nu plaatst gemaakt voor kracht. ‘Maar, waar wil je afspreken en wanneer?’ vroeg Harry, maar twijfelde toen toch of ik Harry wel wilde zien. Het was al heel wat dat ik hem nu aan de lijn had. Een raar en donker gevoel nam mijn lichaam over. Alles begon te shaken en begon zweethandjes te krijgen. Ik wist geen woord meer uit te brengen en verbrak de verbinding en drukte zijn daarop volgend telefoontje weg. Ik was hier helemaal niet klaar voor en dat zou ik misschien ook helemaal niet gaan worden. Ik keek naar Skye die haar armpjes in de lucht stak en plaatste haar in de kinderwagen. Ik wierp nog een blik op mijn iPhone en drukte de melding van een gemiste oproep weg en ik zuchtte diep om daarna met Skye samen de lift in te stappen.