Chapter O43

Jasmin

Ik val huilend op de bank. Rein is weg, Elsa is weg, iedereen verlaat me. Naar wie zou ik gaan, Rein is naar Owen en Elsa is naar Daan.. dan moet ik maar naar Nils. Ik sta op en loop naar buiten, ik loop langs alle huizen totdat ik bij Nils' huis aan kom. Ik twijfel even maar bel toch aan, hij doet open, hij heeft wallen onder zijn ogen en zijn haar zit door de war. "Wat heb jij?!" vragen we tegelijkertijd. Ik schrik er een beetje van maar ik en Nils hebben vaker dit soort dingen. "Elsa.." zegt hij terwijl er een traan over zijn wang glijd. Ik wil weg lopen maar Nils pakt mijn arm vast en trekt me in een knuffel. Wat heb ik deze zachte en warme knuffels gemist. "Vergeet mijn problemen, wat is er met jou?" fluistert Nils in mijn oor en kijkt me recht in mijn ogen aan. "Rein" zeg ik en probeer mijn tranen weg te knipperen, wat niet echt lukt want ze stromen weer over mijn wangen. Zijn gezicht komt dichterbij en hij kust me voorzichtig op mijn lippen, alsof hij me niet wilt breken. Opeens hoor ik gesnik van achter ons komen, ik duw Nils van me af. Nils kijkt me geschrokken aan. Ik loop naar het bosje waar ik gesnik vandaan hoorde komen en zie Rein huilend in de bosjes zitten. Hij schrikt als hij me ziet. "Jasmin.. alsjeblieft vergeef me" zegt hij zacht en kijkt me hoopvol aan.