The new kid *3*

Toen ik de volgende ochtend op het schoolplein kwam zag ik Alice. Ze zat opgewonden heen en weer te stuiteren op een bankje.
'Jij kan duidelijk niet wachten op engels hé?' zei ik
'Natuurlijk kan ik niet wachten. ik hoop zó dat hij aardig is' zei ze opgewonden. De bel ging en k liep naar bio toe. Ik was de enige van mijn klas die bio had dit uur. Ik ging aan een tafel zitten. Ik lette niet echt op tijdens de les ik zat telkens weer naar de klok te staren. Na de pauze hadden we Mr. Archer en kwam dat nieuwe kind. Toen de bel eindelijk ging pakte ik mijn tas en liep naar de rest toe die buiten op een bankje zat. We waren allemaal opgewonden over het feit dat Mike vandaag eindelijk kwam. We liepen alvast naar het engels lokaal toe en wachte daar totdat Mr. Acher de deur open deed. We liepen de klas in en in een mum van tijd was de hele klas compleet. Hij gaf ons onze boekenlijst en hij nam nog even snel de gramatica van vorig jaar door. Ik zat een beetje te tekenen in mijn schrift. Dat deed ik altijd want ik had alles al is een keer gehoort van mijn moeder die wou perse dat ik het goed kende. Er werd opeens op de deur geklopt. De deurhendel ging naar beneden. Iedereen zat in spanning te wachten. Er kwam een onbekend meisje naar binnen gelopen. Iedereen zuchte van teleurstelling en het meisje keek even met een raar gezicht naar de klas. Ze liep door naar de leraar en fluisterde wat in zijn oor. De leraar kreeg een rood hoofd en het meisje kreeg een lach op haar gezicht en maakte een gebaar van dat het niet uitmaakte. Iedereen keek weer naar zijn schrift maar iets in het meisje trok mijn aandacht. Ik weet niet wat het was maar er was iets met haar. Ze leek heel gewoon ze had een licht gebruinde huid en donker blond haar. Ze droeg een bril en had gewoon een spijkerbroek en een witte singlet aan.
De leraar vroeg de aandacht van de klas. Het meisje was tegen het bureau van de leraar gaan leunen en begon met praten.
'Hoi, ik ben Mike'. Iedereen keek haar met open mond aan en ze ging verder. ‘ik weet, niet precies wat jullie verwachten want ik heb de naam van een jongen maar dat is de schuld van mijn ouders’ Ze kwam heel relaxt en zelfverzekerd over en totaal niet zenuwachtig om te praten tegen een klas vol vreemden.
Ze zei dat als iemand vragen had dat ze zoveel mogelijk daarvan probeerden te antwoorden. Gelijk toen ze dat zei stak Jess haar vinger op Mike gaf een gebaar dat ze haar vraag mag stellen.
‘Kan je misschien wat meer over je zelf vertellen?’
‘Nou ik ben 15 jaar oud en ik ben geboren op 17 augustus 1993. Ik ben hierheen verhuist vanuit Los Angelos, uhm…ik heb geen broers of zussen en is er iets wat ik vergeten ben?’ Ongeveer de helft van de klas stak zijn vinger op.
'Nou ik ben blijkbaar heel veel dingen vergeten' zei ze met een lach op haar gezicht. Mike zei daarna dat ze nog 3 vragen nu ging beantwoorden en dat ze de rest later wel deed. Omdat de les nog wel moest doorgaan.
‘Oké, jij daar’ en ze wees naar Jeff.
‘Heb jij een tattoo?’ Ik en de andere zuchtte.
‘Ja… maar het is alleen een plak plaatje’ zei ze met een schuld bewust gezicht. De klas barstte uit in lachen en Mike grinnikte een beetje.
Toen de klas wat rustiger was vroeg Mike naar de volgende vraag. Dit keer was het de beurt aan Sophie ze vroeg wat Mike voor hobby’s had. Ze zei dat ze veel van muziek houd maar jammer genoeg geen instrument bespeeld en dat ze het leuk vond om met vrienden en vriendinnen om te gaan en ze vond het geweldig om op het strand te liggen maar dat gaat hier een beetje moeilijk.
Dit keer wees ze mij aan. ‘Waarom ben je eigenlijk hier heen verhuist?’ Ze dacht even na
‘Ik zou het eerlijk gezegd niet weten maar dat ga ik nog wel vragen en dan ben jij de eerste die het weet oké’ ik knikte snel. Ze ging op de lege plek voor mij zitten en keek naar de leraar. De leraar legde nog even uit dat we bezig waren met het herhalen van de grammatica van vorig jaar. De leraar ging weer verder met de uitleg maar daar lette ik niet zo op. Net als de rest van de klas lette we op Mike, die wel haar aandacht op de Mr. Archer had.
‘kunnen jullie even op letten op de les en niet op Mike’ zei de leraar. Mike kreeg een grijns op haar gezicht maar die was weer weg toen Mr. Archer verder ging. Na een tijdje ging de bel en iedereen stond op. Jess ging meteen vragen aan Mike wat haar volgende vak was en Mike zei dat ze naar wiskunde moest. Er waren gelijk een paar mensen die haar er naar toe wilden brengen ook al hoefden ze niet naar wiskunde toe. Ze zei heel beleefd bedankt en liep met hun mee. Onderweg vroeg ze aan iedereen hun naam en zei dat het kon dat ze ze niet allemaal zou herinneren. Ik liep achter hun aan want ik was de enige van onze klas die ook naar wiskunde moest. Ik en Mike liepen het lokaal in en Mike ging even zich even melden bij de leraar. Ik ging op mijn plek zitten en keek naar Mike die wat vroeg aan Mr. Smith. Hij trok een moeilijk gezicht en knikte toen. Mike kreeg een lach op haar gezicht en zei nog wat tegen Mr. Smith. Die knikte nog een keer en Mike liep naar een vrije plek. De leraar begon met uitleggen en ik deed mijn best om te concentreren. Ik was nogal slecht in wiskunde dus het was echt nodig om op te letten. Maar mijn gedachten gingen telkens weer naar Mike die naast mij zat. Toen de les afgelopen was pakte ik mijn tas en liep naar Mike. Ik vroeg haar of ik haar rooster mocht zien. Ze gaf me een briefje en we liepen samen het lokaal uit.