Chapter 9

Bij het vliegveld aangekomen stapte we uit het busje, we moeten naar z'n eiland en niemand weet waar.
We stapte het vliegveld in, het was heel erg groot daar.
"Mark, naar welke gate moeten we?" Vroeg ik poeslief aan mark. "Ik zal het even aan de coach vragen" zei mark, en wou kijken waar onze coach was. "WAAR IS ONZE COACH?!" Riep David gefrustreerd uit, en viel flauw. "Sinds wanner heeft hij dat?!" Vroeg Laurel. "Alleen als hij in paniek is" zei Jude rustig.
"Hoe kan jij daar zo rustig over blijven, we moeten nu de ambulance bellen" gilde Laurel hysterisch, en ze viel nu ook flauw. "Nog meer mensen odie willen flauw vallen." Vroeg ik sarcastisch, terwijl ik Laurel meesleepte naar de balie waar we konden vragen welke gate we moesten.
En na een kwartier zaten we in het vliegtuig.

- in het vliegtuig -
Ondertussen is Laurel al bij gekomen en David nog niet. "David wordt wakker, is hij nu echt niet dood?!" Gilde Laurel door het vliegtuig, die nog niet was opgestegen. "Laurel hou je bakkes nou eens, ik probeer te slapen" schreeuwde ik boos terug, terwijl het vliegtuig begon met opstijgen. "Wat is dit nou weer, een aardbeving ofzo?! Schreeuwde Laurel in paniek terwijl ze helemaal naar achterschoot in haar stoel. "IK WIL UIT DIT MONSTER, IK GA DOOD HIER!" Hoorde ik opeens achter me komen wat blijkbaar Hurley was. "Hea, wattes?" Zei David die blijkbaar ook wakker was geworden en dom naar Hurley keek