"It"

"Volgens mij ben je moe," zei Assin.
ik knikte. na zo veel ervaringen na elkaar was ik wel uitgeput.
"Je mag op de zetel slapen als je dat wil," bood Assin aan.
"Oh nee! dacht het niet! straks zit de zetel bedolven onder het katten haar!" riep Ea boos.
"Wil jij anders op de zetel slapen?" vroeg Assin aan Ea.
"Laat maar, Ze mag op de zetel slapen," mompelde Ea.
ik wilde hem bedanken maar Ea draaide zijn gezicht weg. ik sprong toen maar op de zetel.
"Heb je een deken nodig?" vroeg Assin.
"nee nee, ik red me wel," zei ik en knuffelde me dicht tegen de kussens aan. ik geeuwde en hoorde nog vaag hoe Ea iets mompelde maar dat was het dan ook...

ik werd wakker van een soort geluid. eerst dacht ik dat het de wind was die langs het huis floot maar het bleek gefluister te zijn. eerst negeerde ik het maar af en toe ving ik een woor op en het maakte me nieuwsgierig. ik spitste mijn oren en luisterde gespannen.
"kom op Ea, niet nu," hoorde ik.
"waarom niet?"
"Enya is hier nog steeds."
"die rotkat. je had me de haar moeten laten afmaken toen ik de kans nog had"
ik schrok. ze gingen toch niet...
"nee, je laat haar met rust."
"door haar kunnen we het nu niet doen!"
ik werd nu echt nieuwsgierig. wat was "Het"?
"kom op, laten we het doen."
"nee, straks word ze wakker."
"we kunnen het toch stil doen."
"je weet best dat dat niet kan!"
"we kunnen het er toch op wagen."
"en wat als ze wakker word?"
ik hoorde Ea zuchten. zo te horen draaide hij zich ook om in het bed.
"je bent nu toch niet boos?"
ik hoorden een soort dreigend gegrom dat als een "ja" moest dienen.
mijn ogen twinkelden nieuwsgierig.
over wat hadden ze het...