057.

" Jaja Ik weet het Yuki. Kim word sterker en sterker. Dat heb je me al een keer verteld. Maak je maar geen zorgen. We moeten wachten."
" Wachten? Maar dan zijn ze echte draken Kim is dan sowieso onverslaanbaar."
" Precies. Ik wilde dit met geweld oplossen maar er is een makkelijkere oplossing. Het is heel simpel om die Aimequmy kracht nog aan onze kant te krijgen."
" Hoe wil je dat doen?" Zei ik na denkelijk terwijl ik nog steeds rondkeek waarnaar ik zat te spreken. Hij heeft zichzelf nooit laten zien.
" Hier!" Er werd een amberkleurig steentje naar me toe geschoven vanuit een donker hoekje. " Dit is de steen die je van me had moeten halen." Zei hij met een kleine boosheid.
" Ehm... ik wilde het sneller aanpakken voordat het mij te dodelijk werd."
" Ik snap je, daarom straf ik je ook niet." Zij hij medelevend.
" Richt de steen voor de zon en laat die straal op Kim schijnen. Je zult zien. Het heeft een doelgerichte werking. En Aimequmy is van ons."
" Zo makkelijk? "
" Ja. Het probleem was altijd te dodelijk omdat de wezens met Aimequmy altijd te sterk waren maar het lukt jouw wel. Daar geloof ik in. " Hij zei het met een rustige toon en ik vertrouwde hem meteen. Volgens hem zou alles dan heel goed komen.
" Is dat jij erop vertrouwd. Ik laat namelijk die alles verdervende wezens niet winnen... HOOR JE ME!!!!! NOOIT!!!!