" Mathias... Zijn dat je voeten? Ze zijn nogal heel erg... Ehm..." Zei Kim...
" ...Mooi... ' kim en ik keken Yuta heel raar aan."
" Wat?!?!? Het is toch zo..." Kim keek naar mij en ik zuchtte nogal heel erg diep.
" Kan ik alsjeblieft ergens liggen ik voel me echt heel erg uitgeput. Koppijn en ik voel me uitgebrand." Yuta moest lachen omdat ik het woord 'uitgebrand' zei denk ik. het was ook niet echt een zin die je als draak moet zeggen denk...
Ik liep het pad langs Kim en Yuta richting m'n slaap plek. Ik was hier genoeg dagen om te weten wat dat was. Zou die Aimequmy trip mij zo hebben laten vloeren? Ieder geval ik vond het geweldig toen Kim die vage meisje opblies met haar kracht en ze had ook geen schrammetje gekregen van door die paal heen vliegen. Ieder geval ik viel heel snel in slaap en ik droomde..
Ik droomde over mijn menselijke ouders en familie en ging uit eten met mijn menselijke zelf. Ik at heel veel en het was ook zo gezellig. Ik wilde nooit meer uit deze droom... Nooit...

Reageer (1)

  • Zoldyck

    O, ik heb zoveel medelijden met Mathias... En kunnen draken serieus lachen? Ik vond het al raar dat hij kon praten, maar goed...

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen