Chapter nineteen

Haha, zotte kip is ze toch.

Justins point of view:
Jeah, bijna klaar met m'n liedje. Zou ik het wel voor haar doen? Ja, misschien ga ik overdrijven. Ik zal het morgen na school voor haar zingen.
volgende dag op school;
Oh, waar kan ik een briefje hangen, waar ze het zeker zal zien? Oja, ik zal het op haar bank kleven. Daar moet ze het wel zien.

Louises point of view: Als ik aan mijn bank kom, zie ik al meteen een briefje hangen.

Kom na het school naar het park, ik heb iets voor je. xJ
Ik kijk naar Justin, en ik lach naar hem met sprankelende oogjes. Oh, hij maakt me zo gelukkig! Wat zou hij voor me hebben? Haha, ik kan al niet meer wachten..
Die dag drong ik heel de tijd aan bij Justin, ik zei; Kom op! wat heb je voor me?! of; Ik wil het weten hoor! Iedere keer lachte hij en zei; Als ik het je nu vertel, is het niet meer romantisch!
Na school was Justin niet meer te zien aan de fietsrekken. Zou hij al naar het park zijn?
Toen ik eenmaal in het park aankwam zag ik niemand zitten. Dus ik zette me op het centrale bankje, en wachtte.