4

Er liep een man naar de microfoon die op een soort verhoging stond. Hij keek even de zaal rond, en bleef hangen bij mij. Hij slikte even. 'beste mensen, vandaag zijn wij hier bij een gekomen om bekend te maken waardoor jullie dierbaren zijn verloren, in het vliegtuig is in het bagage ruim een koffer ontploft, dat is de knal die gehoord is, waardoor er hydraulische kabels zijn geknapt waardoor het vliegtuig onbestuurbaar werd en is neergestort, waardoor er 239 inzittende en 10 bemanningsleden zijn omgekomen, er is 1 overlevende geweest, die hier nu aanwezig is, zij heeft zo'n mazzel gehad doordat haar ouders over haar heen bogen, en ze net tussen de stoelen paste waardoor er geen brokstukken op haar zijn gekomen. wij hopen dat u vandaag het ongeluk van 8 jaar geleden achter jullie kunnen laten.''.

ik veegde de tranen van mijn wangen terwijl de man weer van de verhoging afliep. Ik hoorde iemand boos worden. Ik keek om en zag hoe een oudere man uit de zaal werd gehaald 'was jij maar ook doodgeweest dat is beter voor deze wereld' riep hij mij toe. In shock bleef ik naar de deur kijken waar de man was afgvoerd.

in shock liep ik richting de deur. Ik kwam in de hal voor de zaal. Ik werd tegen gehouden door de jongen met krulletjes. Hij trok me in een knuffel. De tranen begonnen nu echt te stromen en ik liet me tegen de jongen aanvallen. zachtjes wiegde hij wat heen en weer en wreef met zijn handen over mijn rug terwijl ik mij aan hem vast klampte.

Voorzichtig werd ik opgetild en naar een stoel gebracht waar ik opgeplaatst werd. De jongen kwam naast mij zitten. 'Ik ben harry' zei hij naar een tijdje. 'jade' zei ik zachtjes. 'volgens mij heb ik naar jouw gezwaaid 8 jaar geleden toen ik afscheid nam van mijn vader' ze hij. Ik knikte, 'volgens mij wel' zei ik zachtjes. 'ik wist wel dat ik je weer zou vinden, en je zou zwaaien' zei hij. ik knikte.

'kom dan gaan we wat drinken bij starbucks' zei hij, waarna hij zijn hand uitstak, en deze nam ik aan.