1

Gillend werd ik wakker. Ik had weer dezelfde droom, en dat bijna 8 jaar naar het vliegtuigongeluk waar ik de enigste overlever van ben, en waar ik dus mijn mama en papa verloor. Mijn neef is toen bij mij komen wonen, hij as toen 18 en kreeg de voogdij over mij, en bleef in mijn ouders huis.

Nog steeds had ik een trauma daaraan over gehouden. Alleen probeerde ik me er net al te druk om te maken. ik had een paar vrienden, niet heel veel omdat ik bang ben om ze te verliezen. Wat eigenlijk al gebeurt was omdat het populairste kliekje van d school ze leugens verteld hebben over mij, die ze ook nog geloven, volgens hun ben ik een slet en deel ik met iedereen het bed, wat dus absoluut niet waar is.

Mijn neef zat al aan de keukentafel toen ik de keuken inkwam. Hij stond op en sloeg gelijk zijn armen om mij heen. Zachtjes begon ik te huilen, waardoor hij al gelijk wist wat ik gedroomd had. 'ssshh' probeerde Bo mij te troosten, zo heet hij namelijk. Hij wreef met zijn hand over mijn rug en wiegde ietsjes heen en weer, waardoor ik iets kalmer werd.
Hij bood mij zijn kopje thee aan waar ik een slokje van nam. 'gaat het al iets beter?' vroeg hij. ik knikte 'waarneer komt Monica?'. Dat is zijn vriendin, waarmee hij al 5 jaar heeft. 'vanmiddag, we moeten je iets vertellen' zei hij. Ik knikte.

Samen met Bo was ik Doornroosje aan het kijken toen Monica binnenkwam. Ze kwam erbij zitten en keek mee naar de rest van de film. Iedereen wist dat je me met rust moest laten als ik Doornroosje aan het kijken was. Ik had een bak popcorn op schoot die net op ging met het einde van de film.

'Jade, we moeten je iets belangrijks vertellen' zei Bo, terwijl hij Monica's hand pakte. Ik knikte als teken dat ik luisterde. 'Monica en ik krijgen een baby' zei Bo. het duurde een paar minuten voordat ik begreep wat hij zei, maar daarna sprong ik op en gilde 'JEE een broertje of zusje!'. Ik vloog ze om hun hals en lachend lieten ze het toe.