Afternoon

Annie ging samen met Rose naar huis om haar mooie jurk op te halen voor het schoolbal.
'Ik heb toch voor Jordy gekozen' zei Annie lachend tegen Rose.
'Hij is zooo lief!'. 'Je hebt gelijk' zei Rose. 'En hij is ook knap'.
Annie giechelde en holde de trap op naar haar slaapkamer.
Ze opende de deur en meteen kwam er hen een golf van licht tegemoet.
'Waar is je jurk?' vroeg Rose nieuwsgierig.
'In de kast' zei Annie en ze haalde er een prachtige jurk uit met een hele wijde rok.
'Wauwie' zei Rose. 'Die jurk is prachtig Annie. Als jij de schoolkoningin niet wordt weet ik het ook niet meer'.
'Stil eens' zei Annie opeens.
'Wat is er dan?'. 'Ssssst!.
Snap je het dan niet. Ik hoor de wasmachine niet draaien'.
'Ja dus?'. 'Dus dat betekent dat mijn moeder vandaag helemaal niet thuis is geweest'.
'Is dat erg?'. 'Ja, dat is heel erg bijzonder'.
'Eh Annie, volgens mij komt ze er net aan'.
Annie keek uit het raam en zag een pastel roze auto met gierende banden aan komen rijden.
De auto van haar moeder. Blijkbaar had haar moeder erg veel haast, want zodra ze uit de auto was sprintte ze naar het huis toe.
Annie holde de trap af. 'Mam, wat is er?' vroeg ze bezorgd.
'Ik leg het je zo uit' zei Annie's moeder. 'Ga jij maar naar huis Rose'.
'Is het dan zo erg?' vroeg Annie geschrokken.
'Mam, ik heb vanavond het jaarlijkse schoolbal'.
'Sorry lieverd, maar dat gaat niet door'. 'Wat?!, maar mam...'.
'Ik leg het je zo uit'. 'Oké, dan ga ik maar eens' zei Rose.
'Ik zie je later Annie'. 'Maar...' zei Annie weer.
'Ga zitten' zei moeder geruststellend. 'Het is niet het einde van de wereld, maar schrik alsjeblieft niet.
Weet je, we hebben een huis geërfd. Je overgrootmoeder Margaretha is overleden en ze heeft ons haar grote oude huis nagelaten'.
'Wat?, maar waarom gaan wij daar wonen?' vroeg Annie. 'We kunnen het toch ook verkopen ofzo'.
'Dat gaat niet, het was haar wens dat wij er zouden gaan wonen'. 'Ja, maar ze is er nu toch niet meer.
Mam, we hebben het heerlijk hier. Ik ben het meest populaire meisje van de school. Ik wil niet verhuizen!.
'Ik begrijp je echt, maar ik heb een baan aangeboden gekregen in Wales'.
'Is het in Wales?, het platteland?. Mam, hoe kun je me dit aandoen?. Je denkt alleen maar aan jezelf!'.
Annie was opgestaan en liep stampvoetend de kamer uit. 'Echt, ik vind het niet leuk voor je' zei moeder die achter Annie aankwam.
'Maar we krijgen een groot huis met stallen en je zult vast weer nieuwe vriendinnen maken.
Al helemaal als iedereen daar je prachtige stem hoort. Echt lieverd, ik weet wel wat goed is'.
'Oké, die stallen is het enige maar dan ook echt het enige pluspuntje' zei Annie terwijl ze boos de trap oprende.