Chapter 9

Volgens jou durfden de jongens niet verder vragen wat maar beter zo was want je mocht nu eenmaal niks vertellen. Je kende ze nog maar net, dan kon je moeilijk vertellen dat je vader iets bij je ontdekt had. Harry: “Waarom heb je eigenlijk al die bodyguards?” Jij: “Dat vraag ik mezelf ook af, blijkbaar heeft mijn vader het zo geregeld.” Harry: “Dus je bent geen model ofzo?” Je keek hem verbaast aan en schudde al lachend je hoofd. Louis: “En je bent ook geen familie van een bekend iemand?” Jij: “Nee, dat zou wel cool zijn, maar mijn vader was wel een professor.” Toen je dat had gezegd hield je meteen je mond. Je had te veel gezegd, daar was je zeker van toen je hun gezichten je nieuwsgierig zag aankijken. Je zag dat ze nog van alles wilden vragen maar gelukkig hielden ze hun mond erover. Perrie: “Heb je vandaag iets te doen?” Jij: “Ehm niet dat ik weet.” Perrie: “Kom je dan mee met ons? We gaan naar het strand gaan.” Jij: “Lijkt me leuk.” Jullie spraken over een uurtje af in de lobby en daarna nam je afscheid van iedereen. Je stond recht en zag vanuit je ooghoeken Trevor rechtstaan. Je liep de zaal uit en niet veel later hield hij je in. Jij: “Ik kan wel alleen naar boven gaan.” Trevor: “Wen er maar aan.” Jij: “Liever niet.” Trevor grinnikte en keek je toen serieus aan. Trevor: “Ik weet dat je het niet leuk vind, maar het moet nu eenmaal zo, je bent een onmisbare schakel en je vader wou je kostte wat kost beschermen. Je zuchtte even en knikte maar. Trevor: “Even iets anders, wat zijn je plannen voor vandaag?” Jij: “Ga je me echt in het oog houden?” Trevor: “It’s my job.” Jij: “Ik ga naar het strand.” Trevor: “Met die mensen?” Jij: “Ja hoezo?” Trevor: “Ik ga mee samen met James dan, om een oogje in het zeil te houden.” Je keek hem geïrriteerd aan. Trevor: “Je zal geen last van ons hebben.” Jij: “Ik heb geen andere keus zeker.” Je zuchtte luid en stapte toen uit de lift. Je ging snel naar je kamer toe en deed de deur snel toe voor Trevor nog iets kon zeggen. Trevor was wel een lieve jongen en best wel jong maar het was zo irritant dat hij je continu in het oog hield. Je deed de kast open en zocht naar je bikini die je gelukkig had ingepakt voor Londen. Het leek wel of je wist dat er iets ging gebeuren, dat je wist dat je het nog zou gaan gebruiken. Je kleedde je snel om en deed een zomerkleedje er over aan. Je stak nog snel een handdoek in je tas en deed daarna de deur alweer open om naar de lift te gaan. Net voor de deuren van de lift sloten zag je een hand ertussen waardoor de deuren terug open gingen. Je zag voor je een grijnzende Trevor zitten en hij leek haast wel trots dat hij nog op tijd was. Jij daarentegen sloeg boos je armen over elkaar. Trevor: “Nu moet je niet zo zuur gaan kijken.” Je rolde met je ogen. Jij: “Pff, stalker.” Trevor schoot in de lach en toen de deuren open gingen stapte je meteen uit. Je zag de jongens en meisjes jullie verbaast aankijken. Trevor: “Haha oké, ik zal ervoor zorgen dat je van mij geen last hebt.” Jij: “Dankje.” Je kreeg terug een lach op je gezicht en stapte naar de anderen toe terwijl Trevor en James jullie van een afstand bekeken. Louis: “Op naar het strand!” Zo zeg die is enthousiast, dacht je.