Proloog

"The world is ending, i speak to you for the last time. I need to protect myself, as long as I can do. I say goodbye to you, goodbye to the world. My name was Allen Deford." Je kon het horen op iedere radio.

"Saskia Talons here, I will lose the world, but it importants thing is that I will lose all the people around me! You have made my life!" Op elke zender op de tv was het te horen.

"People take your time, to say goodbye to everything you have. The end is coming." Het stond overal op het internet.

"Goodbye everyone, my life was beautiful. And I hope I can speak to you into the heaven!" Familie kwam bij elkaar, om afscheid van elkaar te nemen.

Het was verteld, jaren geleden, maar iedereen had het genegeerd. Nu, in 2046 was het bekend dat de voorspelling geen onzin was.

Iedereen dook onder, om het lot te ontlopen. Ook al wist iedereen al dat er geen ontkomen aan was.

En ik stond daar alleen maar te kijken, naar hoe stukje voor stukje de wereld vernielt werd. Denkend aan de voorspelling. De profetie over de jongen, die met een klein beetje hulp de wereld kon redden.

Zou hij al op weg zijn? Of zou hij net als de rest van de wereld zijn ondergedoken?