Hoofdstuk 5

Jennifer POV

Ik sta bij de dichtstbijzijnde juwelier die ik kon vinden. Georgia heb ik vastgebonden aan een paal tegenover de juwelier. Ze mocht niet mee naar binnen. Ik haal diep adem en loop naar binnen. 'Hallo, kan ik je helpen?' Ik schrik en zie een vriendelijk ogend meisje met blauwe ogen en een gezicht vol sproeten. 'N-Nee, bedankt, ik kijk gewoon even rond.' Dan loop ik snel bij het meisje vandaan, naar de kettingen. Na een tijdje gekeken te hebben, zonder een argwanende indruk op te wekken, kijk ik snel even om me heen, om te kijken of niemand ziet wat ik van plan ben. Dan glijdt mijn hand langzaam naar een prachtige gouden ketting. Deze had ik al een tijdje staan observeren. Aan de ketting hangt een hanger in de vorm van een hart, belegd met honderden kleine diamantjes. Wanneer de ketting binnen handbereik is, pak ik hem snel. Nogmaals kijk ik om me heen of niemand me ziet. Dan laat ik de ketting in mijn tasje vallen. Vol spanning houd ik mijn adem in. Dan besef ik me dat dat niet echt een ontspannen indruk geeft. Met een glimlach zeg ik het meisje met de sproeten gedag en loop ik de winkel uit. Ik neem me voor snel Georgia los te maken en dan te gaan rennen, maar het blijft stil. Geen alarm? Mijn mond vertrekt zich in een grijns. Dit was veel makkelijker dan ik gedacht had.