Foto bij • 001

Once you have learned to love, You will have learned to live.

Carrie
Paris, July 28th, 3:27 PM


Hij trekt tergend langzaam zijn zwarte T-shirt over zijn hoofd waardoor zijn spieren zich lichtjes aanspannen. De lichtval vanaf zijn balkon is perfect. De warme zonnestralen schijnen op zijn voor mij perfecte bovenlichaam waardoor de contouren van zijn spieren duidelijk zichtbaar zijn. Ik hap naar adem en klamp me vast aan de vensterbank als de tattoo van een vlinder net onder zijn prachtige, gebruinde borst verschijnt. Ik bijt op mijn lip en voel hoe de vlinders in mijn buik omhoog komen fladderen. Mijn handen worden klam en mijn benen beginnen aan te voelen als pudding. Dat het hier in Frankrijk warm was wist ik al, maar dat het nóg warmer kon worden niet. Tenminste, tot aan nu dan. Ik knipper enkele keren met mijn ogen terwijl ik grinnik om de wilde beweging die hij maakt als hij merkt dat er een beestje op zijn arm zit. Hij gooit zijn shirt op zijn bed en haalt langzaam een hand door zijn haar. Zó langzaam dat het bijna lijkt alsof hij weet dat hij bekeken wordt. Een verloren pluk haar valt er voor mijn ogen. Snel veeg ik de pluk uit mijn gezicht. Ik wil niets missen van dit schouwspel. Een klein zuchtje verlaat mijn mond als ik zie hoe hij zichzelf ontdoet van zijn strakke, zwarte skinny met gaten erin. Nog steeds ben ik mijn ouders eeuwig dankbaar dat ik zowel mijn kamer in Londen, als in Parijs heb gekregen met uitzicht op de kamer van Harry. Ik schuifel iets heen en weer achter de witte, wapperende gordijnen die voor mijn immens hoge balkondeuren hangen. Ik schrik op als een harde knal door mijn kamer galmt. Geschrokken kijk ik naar het aantal boeken dat verspreid ligt over de eikenhouten vloer van mijn knusse, maar gezellige kamer. Zuchtend buk ik om de boeken op te rapen. Zo netjes mogelijk met het roze exemplaar bovenop leg ik ze weer terug op het tafeltje dat naast mijn raam te vinden is. Ik ben altijd al een perfectionist geweest. Ik kijk weer richting de slaapkamer van Harry, maar zoals ik al had verwacht heb ik het leukste deel van het schouwspel moeten missen en is er geen spoor meer te bekennen van Harry. Ik veeg zachtjes met mijn hand door mijn haar. Het is hier zo ontzettend warm. 'Zocht je mij soms?' Geschrokken draai ik me om, waarna ik de fonkelende ogen van Harry ontmoet. Een geamuseerde grijns hangt er lichtjes rond zijn lippen terwijl hij nonchalant tegen de deurpost aanleunt. 'Eh, nee.. Ik liet gewoon mijn boeken vallen.' mompel ik snel terwijl ik naar de stapel boeken op het nachtkastje wijs. De vervelende pluk haar valt weer voor mijn gezicht waardoor ik het er snel en zo onopvallend mogelijk uit probeer te blazen, wat me tevergeefs afgaat. Hij grinnikt en zet zichzelf soepel af van de deurpost. 'Ga je mee zwemmen?' vraagt hij terwijl hij op me af komt lopen waarna hij zijn arm om me heen slaat en de pluk haar achter mijn oor veegt. Ik schud langzaam mijn hoofd. Vandaag heb ik al genoeg gezwommen. 'Nee, ik ga liever even wat lezen bij het zwembad.' geef ik eerlijk toe. Afkeurend schudt Harry zijn hoofd waardoor de chocolade bruine krullen om zijn gezicht heen zwieren. 'Met wie moet ik dan gaan zwemmen?' Een pruillipje laat me grinniken en voor kort door zijn haren woelen. Ik haal mijn schouders op. 'Pap of mam misschien?' Grijnzend schudt hij zijn hoofd weer, wat voor mij het teken is dat hij er geen genoegen mee neemt. 'Jij gaat mee Car, of je het nou wilt of niet.' Ik voel hoe twee sterke armen in mijn zij worden gezet en hoe mijn voeten - enkel gehuld in roze slippertjes - de grond verlaten. Nog voordat ik überhaupt íets kan protesteren lig ik al spartelend over zijn schouder heen. De geamuseerde en bulderende lach van Harry vult de plaats waar we ons op het moment bevinden. Ik kijk op en zie dat we inmiddels in de keuken zijn aangekomen. Wanneer ik voel hoe de warmte van de zon mijn lijf begint te verwarmen, weet ik dat het geen zin meer heeft om tegen te stribbelen. Voor kort sluit ik mijn ogen en geniet ik van Harry's armen en de warmte van de zon. Lang kan ik niet genieten van beide dingen, aangezien ik binnen enkele seconden voel hoe het lauwe water van het zwembad mijn lichaam omsluit. Proestend kom ik boven water terwijl ik met grote ogen knipper om het water eruit te krijgen. Wanneer mijn beeld helder is zie ik op een meter afstand een grijnzende Harry voor me. De ondeugende blik in zijn ogen en het kuiltje in zijn linkerwang zien er nog steeds hetzelfde uit als tien jaar geleden. Hij verandert nooit. Ietwat pissig kijk ik hem aan om het feit dat ik mijn kleding nog aan heb. Geschrokken maar ergens ook speels zie ik hoe hij zijn blik over mijn drijfnatte kleding laat glijden waarna hij rustig op me af komt zwemmen en me in zijn armen trekt.

'Don't be mad at me.'





Als eerste wil ik even zeggen hoe ontzettend blij ik ben met de abo's die ik nu al heb! Echt A-MA-ZING!
Ik heb me er helaas niet aan kunnen houden om vorige week een stukje te uploaden, dus bij deze het verlate stukje.
Hope you enjoy! xxx

Reageer (10)


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen