Dakota

Ik lig in bed naar het plafond te staren. Ik stond vandaag toch echt te dansen met Taylor Lautner! Dat was echt te gek! Iedereen op de wereld zou dat kunnen doen, maar het was ik die met hem danste, en het was ik die nu helemaal niet meer kon slapen zonder hem. Ik zucht, het was gewoon voor nu, ik was gewoon zijn speeltje voor nu, zo is het met beroemdheden. Straks moet hij weer weg en dan laat hij mij achter en begint mijn 'gewone' leven weer. Ik zucht, zonder Taylor. Maar als ik een speeltje voor hem zou zijn, dan zou hij me toch niet meenemen naar dat feest? En ik bedoel ik ben niet gek, en wat ik voel is zeker weten echt. Maar ik voel alleen een goede vriendschap en meer niet. Ik zucht. Mijn moeder zou het wel weten, zij is hier degene die helderziend is. Vroeger -voordat Taylor kwam- wilde ik daar niets van weten. Maar nu wil ik het juist supergraag weten! Alleen als het een goed antwoord is, anders niet. Ik kijk op de klok, vijf over twaalf, nu weet ik zeker dat ik toch niet in slaap kom. Ik doe mijn pc aan en kruip erachter. Niemand online. Buiten waait het hard, zou er ook een Taylor rond lopen in de vorm van een wolf? Ik lach bij de gedachte, dat zou te gek voor woorden zijn. Dan maar huiswerk maken. Ik pak mijn agenda om te kijken wat het huiswerk in, daar staat het prachtige poppetje wat Taylor getekend heeft, eigenlijk had hij zo kunstenaar kunnen worden.
'Heej zus' roept Molly, 'Wat zit je te doen?'
ik kijk op, hoe laat zou het zijn?
'Mol wat doe je! Het is midden in de nacht!' roep ik,
'Het is kwart voor acht! Ik kom je wekken voor je te laat bent lieverd!' ik kijk haar aan, had ik dus toch geslapen? Maar wanneer? En hoe kan het dat ik om vijf over twaalf mijn bed uit ben gegaan en niet geslapen heb. Nee zo lang zat ik hier echt niet. Ik schudt mijn hoofd, oke dan maar he. Rustig sta ik op, geen idee hebbend dat ik om vijf voor acht op school moet zijn, of dat Taylor me komt ophalen, dan wordt ik pas wakker. Taylor! Ik draai een rondje om me heen, niet wetend waar ik moet beginnen.
'Kom ga eerst wat eten' zegt Molly en dan trekt ze me mee naar beneden. Ik wordt al hyper als ik aan Taylor denk. Zonder aan hem te denken probeer ik mijn eten op te eten, ik zie zijn fiets al, te laat. Hopeloos draai ik om me heen, Molly loopt naar de woonkamer als ze ziet dat Taylor komt. Nu zit ik dus met alleen een trui en een slipje aan naar een broodje te kijken. Tay nee! Hij klopt op het raam, ik glimlach en ren dan snel naar de deur.
'Ik ben nog niet eeh, klaar. Maar jij mag ook gaan, want het kan nog wel even duren!' nu stond hij daar, in levende lijven voor me, en nu kon ik dus helemaal geen hap door me keel krijgen.
'Wacht ik lust geen eten meer dus ga ik naar boven m'n kleren aantrekken enz. Je mag weggaan maar..'
'Probeer je me nou weg te sturen?' onderbreekt hij me met een lach, 'Nou dan kan ik je teleurstellen want ik ga niet zonder een meisje dat precies op jouw lijkt weg' hij knipoogt,
'Maar je mag natuurlijk altijd blijven. Pak een stoel en wees welkom!' zeg ik, dan ren ik snel naar boven. Ik kijk in mijn kast, ik heb dringend mode-advies van Molly nodig. Maar ik kan haar moeilijk roepen met Taylor erbij. Ik pak blind iets uit de kast en zie pas als ik mijn make-up en mijn haar gedaan heb in de spiegel dat het er echt niet uit ziet. Ik vervang mijn broek in een legging, ik heb een lichtpaars soort tuniekje aan met zilvere letters, met een zilvere legging, ik pak mijn paarse ballerina's. Ik pak mijn tas en ren dan naar beneden, Taylor zit met een kop thee aan tafel met mijn moeder tegenover hem, bij het avond eten heeft ze denk ik wel iets te vertellen over hem. Zal mij benieuwen. Taylor lacht en dan lopen we naar buiten. Taylor springt op zijn fiets en ik spring achterop. Dan racet hij naar school.
'Ehh, hoe was mijn moeder?' vraag ik,
'Gezellig' zegt Taylor,
'En net zo mooi als jij' ik bloos, daar krijgt mijn moeder vaker complimenten over, ook al vind ik dat dat helemaal niet zo is.
'Is dat een compliment?' vraag ik, hij lacht
'Ja, maar eigenlijk ben je veel mooier' zegt hij. Nu weet ik het zeker, Amanda had allang al gezien dat Taylor ook op mij was! Te gek toch! En ze had ook zeker gezegd dat ik van complimentjes hou.

Met knikkende knieen zit ik naast Taylor, we gaan eerst iets eten, en daarna gaan we naar een kroeg ofzo.
'Zenuwachtig?' vraagt Taylor als hij het door heeft
'Jij niet dan?' Taylor kijkt me vaag aan,
'Ja, het zijn jouw vrienden, maar het zijn en jouw vrienden en gewoon maar normaal de mensen die in een superbekende film spelen!'
'Wees gewoon jezelf Seer, dan vinden ze je heust wel super leuk!' ik kijk hem aan, hij knikt. 'En ik weet zeker dat jij en Dakota supergoede vriendinnen gaan worden. Want jullie zijn precies hetzelfde!'
'En het zijn wel echte laat komers' zegt hij na een tijdje. Uiteindelijk komen Ashley en Dakota naar binnen lopen, wij zwaaien. Ze lopen naar ons toe,
'Heej!' zegt Ashley opgewonden, Dakota glimlacht. Ze gaat tegenovermij zitten,
'Dakota!' zegt ze en ze steekt haar hand uit. Ik kijk naar haar nagels, ze zijn net mooi roze gelakt met glitters, het ziet er echt leuk uit.
'Serena' zeg ik en schudt haar hand. Ze lacht als ze me naar haar nagels ziet kijken.
'Heeft de stylist vandaag nog gedaan' zegt ze lachend, ik glimlach
'Ik lak de nagels van mijn familie en vrienden altijd. Dat is ook eigenlijk hoe ik mijn geld verdien' ik kijk naar de grond. Ze lacht,
'Je mag die van mij ook wel eens doen!' zegt Ashley, Taylor geeft me een por,
'Dat heb je mij nooit verteld!' zegt hij,
'Wat moet jij dan ook met gelakte nagels?'
'Gewoon, je moet de meine ook eens doen'
Dakota grijnst, Kellan en Nikki lopen ook het restaurant binnen. Ze gaan beide ergens zitten. Na een tijdje gezellig zitten praten staat het eten alweer op tafel,
'Aanvallen!' roept Kellan, waarvan ik in de lach schiet. Daarna begin ik pas rustig te eten,
'Ohh, dit heb ik nog nooit gegeten!' zegt Kellan, ik lach, hij ook altijd met zijn droge opmerkingen, die helemaal niet grappig zijn, maar omdat ik de slappe lach had en al wat drank had opgedronken was het wel grappig. Taylor slaat zijn arm om me heen, ik zie Kellan zachtjes aan Taylor vragen of wij iets hebben. Ik praat snel met de meiden mee terwijl ik dicht tegen Taylor aan zit en hij zijn arm om me heen heeft. Zo zou ik altijd wel kunnen blijven zitten. Ik kijk vanuit mijn ooghoeken afwachtend naar Taylor's reactie.