Season 1 Chapter 4

‘Oké om je eerste vraag te beantwoorden, zal ik uitleggen op wat voor planeet je terecht bent gekomen. De planeet waar je bent heet Adrastea. Er heerst al jaren lang een magische winter over de planeet, opgeroepen door de ijskoningin, die het voor het zeggen heeft op de planeet. Vroeger was de planeet op gedeeld in twee gedeeltes, het vuurgedeelte en het ijsgedeelte. Jaren lang waren er conflicten wat toen uitgeleid is tot een oorlog. De ijskoningin versloeg de vuurkoning en nam hem gevangen in haar paleis van ijs. Je zou denken, iemand die vuur kan besturen kan toch gewoon het ijs laten smelten? Maar dat is niet het geval. Het ijs wat het ijsvolk bestuurt is een speciaal soort ijs wat geen hitte gesmolten krijgt. De oorlog was een afgrijselijke gebeurtenis waar wij ook helaas onze ouders zijn verloren’.
‘Jullie hebben de oorlog meegemaakt?’ vroeg ik.
‘We waren klein, baby’s zelfs, verscholen in een kelder bij onze oppas’ zei Liam.
‘En waarom kwam er een oorlog tussen het ijsvolk en het vuurvolk?’ vroeg ik.
‘Het vuurvolk was altijd uit op oorlog’ zei Vera. ‘Ze waren alleen maar bezig met zichzelf en verstoorde alle rust op de planeet en dat was het ijsvolk zat. Daarbij deden ze helemaal niets aan de duisternis die heerste over de planeet’.
‘Duisternis?’ vroeg ik. Liam en Vera keken elkaar aan en zuchtten toen.
‘Een ster met een onsterfelijk hart vraagt naar een vijand die dat hart in zijn bezit wil hebben Fabian’ zei Liam. ‘Elke honderd jaar opnieuw valt er een ster uit de hemel die zijn leven hier op de planeet voortzet. Elke keer lukt het de duisternis weer om de ster in handen te krijgen, ik heb geen idee hoe ze dat doen. Ze verdelen zijn hart onder de leden van de bende zodat ze langer in leven kunnen blijven’.
‘En over welke bende hebben we het dan precies?’ vroeg ik.
Liam en Vera keken elkaar opnieuw aan.
‘We kunnen de naam niet uitspreken, daar heerst een vloek over. Zo gauw je de naam zegt, komen ze op je af om je af te maken. Ze bestelen mensen, vooral rijke mensen en verkopen het goud en zilverwaar op de zwarte markt. Voor de rest zwerven ze vooral door de straten om mensen lastig te vallen’.
‘Kunnen jullie het ook niet opschrijven?’ vroeg ik.
Vera pakte pen en papier en schreeuw een woord op. Ze schoof het papier naar mij toe en zei ‘Niet uitspreken’.
In mijn hoofd las in het woord. De bokkenrijders.
‘En ze rijden dus op bokken?’ vroeg ik.
‘Ja ze rijden op een soort grote bokken en gebruiken ze als paard. Hun logo is ook een pokkenpoot gehuld in een wolk’.
‘En gebruiken ze magie of iets?’ vroeg ik.
'Nee dat gelukkig niet. Ze vechten met zwaarden, kruisbogen, bijlen en dat soort dingen’ zei Liam.
‘Ook geen pretje dus’ zei ik.
‘Maar goed het ijsvolk was dus kwaad dat het vuurvolk te weinig actie ondernam terwijl ze juist altijd uit waren op oorlog. Vandaar dat de ijskoningin het zat was en een oorlog verklaarde’.

‘En hoe is de situatie nu op de planeet?’ vroeg ik.
‘Het vuurvolk is terug gedrongen tot een armoedig hoopje ellende. Ze worden in het gareel gehouden door het ijsvolk en leven onder zeer armoedige omstandigheden. Ze zijn opgedeeld in delen zodat het goed te zien is in welk deel nog enigszins actie voorkomt, maar ik kan je vertellen, nadat hun leider gevangen is genomen zijn ze al hun hoop kwijt’ vertelde Vera.
‘En waar horen jullie bij?’ vroeg ik.
‘Wij horen bij geen van beide. Wij horen bij de mensen die zich vooral verzet tegen de jeweetwel en ons doel is om de ster die hier dus op aarde kwam zo goed mogelijk te beschermen, gelukkig hebben we je op tijd gevonden’ zei Liam.
‘Zijn er meer mensen die de ster willen beschermen?’ vroeg ik.
‘We weten er wel een paar die echt te vertrouwen zijn, maar we zijn er altijd voorzichtig mee, want bijna iedereen wil jouw onsterfelijke hart’ zei Vera.
‘En jullie niet?’ vroeg ik lachend.
‘Nee ik heb daar echt geen behoefte aan, het eeuwige leven’ zei ze. ‘We zijn hier op deze planeet met een doel en als we dat doel bereikt hebben, dan gaan we vast naar een andere mooie plek als we sterven’.
‘Mooie gedachte’ zei ik. ‘Ik ben in ieder geval blij dat ik jullie heb ontmoet, want op een planeet terecht komen waarvan je de situatie niet eens kent en je niet eens geld hebt om eten te kopen, wordt erg lastig’.
‘Over geld hoef je je geen zorgen te maken’ zei Liam. ‘Onze ouders hebben ons veel geld achter gelaten’.