3.

Die ochtend toen ze wakker werden gingen ze gelijk op zoek naar Kurt. Met Bella voorop liepen ze door het bos. Hier en daar hoorden ze mensen praten, maar eenmaal verder in het bos was het gepraat verdwenen en in plaats van dat was er het gegil van meerdere mensen op 1 plek. Ze gingen gelijk kijken, maar terwijl ze daarheen renden hoorden ze een gil uit de boom. Er zat een meisje van een jaar of 14 in de boom terwijl haar been aan de boom hing en ze allemaal krassen op haar been had. Edward en Bella bleven bij het meisje, Blaine en Jacob gingen naar het gegil van de mensen toe. Toen ze bij de mensen aankwamen, zagen ze dat de mensen om een bebloede Kurt heen stonden. Blaine viel al huilend naast Kurt op de grond. Een klein jongetje vroeg aan Jacob: ‘Weet jij wie dat is en waarom die andere jongen aan het huilen is?’ Jacob zei: ‘Die jongen is een vriend van mij, Kurt en die huilende jongen naast hem is zijn vriendje. Maar waarom wil je dat allemaal weten?’ Het jongentje antwoorde: ‘Ik was hier vanmorgen aan het fietsen met mijn papa en toen zag ik hem liggen.’ Jacob ging op zijn hurken zitten en vroeg aan het jongentje die hem aanstaarde: ‘Hebben jullie daarvoor nog wat engs gezien of gehoord?’ Het jongentje knikte: ‘Mensen die bebloed waren en zwarte donkere pakken aanhadden.’ ‘Oke, dank je voor de informatie.’ Bella en Edward kwamen er samen met het bebloede meisje aan en toen was de mensenmassa nog meer geschrokken. Ze besloten om het meisje en Kurt maar naar het ziekenhuis te brengen. Het meisje op Edwards rug en Kurt op de rug van Jacob. Bella probeerde Blaine te troosten en zei dat hij Jacob mee moest helpen met Kurt.
Eenmaal in het ziekenhuis aangekomen keek iedereen hun aan. Het meisje had lang zwart slordig haar, grote paarse ogen die iedereen aanstaarde en ze was lijkbleek. Ze brachten Kurt en het Meisje naar de spoedeisende hulp en ze werden gelijk geholpen. Ze moesten lang wachten en besloten dus maar om bij Santana te gaan kijken. Santana vroeg gelijk toen ze Blaine zag of er mensen waren die haar gemist hebben en hoe het met de cheerleaders ging. Blaine antwoorde dat hij dat niet wist, omdat hij de hele dag niet op school was geweest net als de anderen. Hij besloot om nog maar even niks over Kurt te zeggen. Later gingen ze naar het meisje toe omdat Blaine Kurt niet wou zien. Toen ze binnen kwamen zagen ze dat het meisje een schoner hoofd had en lijkbleek was. Ze gingen bij haar zitten en vroegen of ze zich nog wat kon herinneren en hoe ze heette. Het meisje antwoorde met een kille zachte stem: ‘Gif, mijn naam is Gif, Sorry maar ik kan me helemaal niks meer herinneren....... En hoe gaat het met die jongen?’ Blaine keek raar op en zei: ‘Hoe weet jij dat nou weer?’ Het meisje Gif keek geschrokken op en keek uit het raam of niemand het hoorde. Toen zei ze: ‘Ik had een terugblik. Maar hoe gaat het met die jongen?’ Bella antwoorde en zei: ‘We weten nog niet hoe het met hem gaat en elke ingeving die je hebt is super belangrijk, dus je moet ons echt alles vertellen, Gif.’ Ineens werden ze geroepen en ze mochten bij Kurt gaan kijken. Gif vroeg aan Bella: ‘Mag ik mee, alsjeblieft? Misschien kan ik me dan meer herinneren.’ Bella hielp haar in een rolstoel en toen gingen ze bij Kurt kijken. Ze hoorde een klagelijk gegil van zijn kamer afkomen. Jacob deed de deur open en Kurt zat in bed met heel wat wonden. Blaine verstijfde van angst toen hij Kurt zag en gilde nog een keer. Gif zei tegen Bella: ‘Je vriendje is er echt verschrikkelijk aan toe.’ Bella keek naar Edward, hij zag er gewoon normaal uit. Maar ze begreep het al en zei: ‘Wat heb je nog meer gezien?’ Gif schrok van haar eigen opmerking en zei: ‘W-waar h-heb je het over?’ Bella zei verbaasd: ‘Dat weet je best, het is jou ook overkomen.’ Gif keek een beetje raar naar Bella en zei: ‘Hoe bedoel je? Wat is mij dan overkomen?’ Bella keek haar nog steeds verbaast aan en zei harder: ‘Wat heb je allemaal gezien?’ Gif bleek rood te worden en begon te mompelen: ‘Ik weet het niet echt niet. Alleen dat jij en Kurt hand in hand zaten en dat Kurt daarna opeens weg was, jij ging weg.’ Edward keek op en zei: ‘Hand in hand?’ Bella schrok van zijn reactie en zei: ‘We moesten toch toen of we een verliefd stelletje waren om het een beetje geloofwaardig te maken, of niet soms?’ Edward keek haar aan en begreep het zo te zien. ‘Gif?’ vroeg Kurt. Iedereen keek gelijk naar Kurt. ‘Ja,’ zei Gif. ‘Waarom heb je me dit aangedaan, samen met die bende?’ Blaine omhelsde Kurt en gaf hem een zoen. De rest keek geschrokken naar Gif en wachtte op haar antwoord. Gif rende weg maar Jacob hield haar op de gang tegen. Gif kwam weer binnen en zei met tranen in haar ogen: ‘Ik hoor bij die bende! Maar ik heb hem niks aangedaan en dat meisje ook niet.’ ‘Maar waarom hebben ze jouw dan ook verwond,’ vroeg Blaine. Gif werd stil en zei zacht: ‘Ik vluchtte, ik wilde naar de politie. Maar ze vertrouwde mij dus niet. En toen hebben ze mijn been opgehangen aan de boom.’ ‘Maar wil je nog steeds naar de politie toe, of niet?’ vroeg Edward. Gif zei niks. De dokter kwam binnen en zei, dat ze weg moesten gaan omdat Kurt en Gif rust nodig hadden.