Season 1 Chapter 3

Ik richtte op een paar takken en gooide mijn boemerang weg. Hij tolde door de lucht en de takken die hij raakte, werden meteen doorgesneden. De boemerang maakte een elegante boog tussen de bomen door en kwam daarna weer richting mij geschoten. Met samengeknepen ogen ving ik de boemerang, hopend dat ik mezelf er niet aan zou snijden, maar de smid had gelijk, hij kwam precies met de vang kant in mijn hand. Nu had ik in ieder geval een wapen om mezelf te verdedigen. Toen ineens hoorde ik weer voetstappen door de sneeuw en ik draaide me op. Liam en Vera kwamen discussiërend door het bos gelopen. Ik rende naar de dichtstbijzijnde boom en ik ging erachter staan zodat ik ze kon horen.
‘Hoe gaan we haar in godsnaam ooit vinden?’ vroeg Liam.
‘We moeten sporen gaan zoeken rondom de krater’ zei Vera. ‘Als we daar niets vinden, moeten we vooral het nieuws in de gaten houden, want de kraterinslag is al heel de tijd op het nieuws, dus iedereen zal extra oplettend zijn’.
Toen ik dat hoorde, werden mijn ogen groot. Ik was op het nieuws op deze planeet? Lichtelijk raakte ik in paniek. De opperster had gezegd dat ik me goed moest verschuilen en dat ik niemand kon vertrouwen, maar wat nou als ik iemand nodig had om mij te beschermen. Ik wist helemaal niets van deze planeet en blijkbaar was ik hier met een reden heen gestuurd. Ik besloot om achter de boom vandaan te komen en de achtervolging in te zetten.

Het duurde niet lang voordat Liam en Vera uit het zicht verdwenen, de krater in. Langzaam liep ik op de krater af totdat ik hun stemmen weer kon horen.
‘Zie je zo gaat het dus elke 100 jaar. Op een of andere manier weet de ster snel weg te komen, blijft ze alleen omdat ze toch op een of andere manier is gewaarschuwd voor de planeet en wordt ze gevonden door de ‘jeweetwel’ en wordt haar hart uit haar lichaam gesneden waardoor ze vergaat’.
Kippenvel schoot over mijn hele lichaam, dus dat is wat de mensen op deze planeet wilde, mijn onsterfelijke hart. Als het waar was wat deze twee hier vertelde, moest ik er voor zorgen dat dit mij niet gebeurde. Langzaam liep ik naar de krater toe.
‘Kan ik jullie ergens mee helpen?’ vroeg ik toen ik de tweeling zag staan in de krater. Met een schok draaide ze zich om en Vera sloeg haar ogen neer.
‘Nee we hebben de hulp van het ijsvolk niet nodig’ zei Vera bits.
‘Het ijsvolk?’ vroeg ik. ‘Hoezo denken jullie dat ik van het ijsvolk ben?’
‘Je witte kleren?’ zei Liam vragend. ‘We zijn niet achterlijk hoor, al draagt het ijsvolk meestal lichtblauwe kleren’.
‘Ik hoor niet bij het ijsvolk’ zei ik. ‘Eigenlijk weet ik niet meer zo goed waar ik nou precies bij hoor. Waar zijn jullie naar op zoek?’
‘Niets waarmee jij ons kunt helpen’ zei Vera.
‘Jullie zoeken de ster?’ vroeg ik.
‘Ja en nee niet om de reden waarvoor jij denkt dat wij de ster zoeken’ zei Liam.
‘Ik kan jullie wel helpen’ zei ik. Ik liep de krater in en deed net of ik aan het zoeken was.
‘Hmm eens kijken, ah gevonden!’ zei ik en ik draaide me om. ‘Volgens mij zijn jullie op zoek naar mij’.
Even was het stil maar toen viel de mond van de tweeling open.
‘Ben. Ben jij de ster?’ vroeg Liam.
Ik keek om me heen of niemand me hoorde en ik knikte. ‘Mijn naam is Fabian’ zei ik.
Vera sprong in de lucht en ze kwam naar me toe gerend en omhelsde me.
‘Kunnen we naar een veilige plek gaan?’ vroeg ik. ‘Ik heb een hoop vragen’.
‘Snap ik’ zei Liam. ‘Bij ons thuis in de kelder kan niemand ons horen’. Liam en Vera renden de krater uit en ik liep achter ze aan.

Al snel kwamen we aan bij het huisje van Liam en Vera en stak Vera de sleutel in het slot. Toen we binnen waren deed Vera de deur op slot en maakte Liam de deur die richting de kelder ging open. Ik liep de betonnen trap af en kwam in een kleine ruimte waar een bankstel stond met een tafel en wat stoelen.
‘Ga zitten’ zei Liam.
‘Hebben jullie iets waar ik effe mijn lenzen in kan doen, ik ben die krengen nu al zat’ zei ik.
Vera liep terug naar boven en kwam toen met een lenzendoosje terug. Ik deed mijn lenzen uit en deed ze in de vloeistof. Vervolgens keek ik Liam en Vera aan die ineens stil werden.
‘Ja ja ik weet het, mijn ogen zijn lichtgevend, handig in het donker haha’.
‘Oké, waar moeten we beginnen?’ vroeg Liam.
‘Nou vertel mij eerst maar is hoe deze planeet in elkaar zit, wat er precies allemaal is gebeurd enzo’ zei ik.
‘Wow heb je effe’ zei Vera die drinken en eten had gepakt.