2.

Eenmaal buiten stonden ze te kijken, Bella zocht in het bosgebied en zag een schaduw van een wolf en hoorde een gil. Edward besloot om te gaan kijken samen met Blaine. Edward zei dat Bella bij Kurt moest blijven. Bella volgde de raad van Edward niet op en ging toch het bos in met Kurt achter haar aan. Na die gil ging ze met Kurt in het stille bos kijken en ze hoorde van ver nog wat gekreun van de pijn. Na 10 minuten zoeken naar Jacob zagen ze achter een omgevallen boom Santana met bloed op haar benen, wang en haar arm die er gebroken bij lag met 2 krassen. Kurt schrok en ging haar gelijk helpen. Bella kwam er ook bij zitten en vroeg: ‘Wat moeten we nu doen?’ Kurt antwoorde: ‘We moeten de wonden schoon maken en haar gauw hier vandaan halen.’ Bella knikte en vroeg aan Santana: ‘Wie heeft het gedaan? En waar is Jacob?’ Een seconde later hoorde ze achter zich een wolf die op het gebrul van Jacob leek. Hij veranderde in een mens en zei gehaast: ‘Ze is aangevallen door een bende die onze stam haat.’ Kurt vroeg,(nog steeds in shock): ‘Waar is Blaine?’ Jacob en Bella keken hem aan alsof ze zijn reactie raar vonden. ‘Hoe heet die bende?’ vroeg Bella ongerust. ‘Geen idee,’ zei Jacob,’ ze hadden vroeger vaak ruzie met mij.’ Kurt vroeg: ‘Waar is Blaine dan gebleven?’ ‘Bij Edward’, zei Bella. ‘Waar is Edward dan?’ zei Kurt. ‘Weet je laat maar. We moeten eerst Santana helpen.’ Ineens kwamen Edward en Blaine aangehold en ze zeiden dat we moesten vluchten voor een paar mensen met grote wolven. Kurt vloog Blaine om de hals en zei: ‘Ik was zo ongerust.’ Blaine reageerde: ‘Doe toch niet zo gek, je weet toch dat ik altijd weer terug kom.’ Edward onderbrak hun momentje en zei: ‘Als we nu niet weggaan hebben jullie dalijk niks meer aan elkaar’ en ze keken elkaar droevig aan. Jacob zei gehaast: ‘Als Santana nou bij Edward op zijn rug gaat en Bella bij mij als ik in een wolf verander.’ ‘En wij dan?’ zei Blaine. ‘Oja, ze hebben Blaine al gezien.’ ‘Dan blijft Bella toch bij mij,’ zei Kurt, ‘dan gaat Blaine met Jacob mee.’ Edward en Jacob zeiden somber: ‘Doe maar net of jullie verliefd zijn.’ Kurt keek hun raar aan tot opluchting van Jacob en Edward. ‘Oke dan gaan we dat maar proberen en hopen dat ze erin trappen,’ zei Bella, ‘maar dan moeten jullie wel nu weggaan anders zijn we te laat.’ De anderen keken gespannen en Bella en Jacob gaven Santana aan Edward. Edward ging snel met haar naar huis en Blaine ging op Jacobs rug mee. Toen ze weg waren liepen Kurt en Bella hand in hand verder door het bos. Ze kwamen die mensen/wolven tegen. Bella ging snel met Kurt achter een boom maar Kurt was net te laat. Hij werd gegrepen door die mensen met messen en geweren die onder bloed zaten. Kurt gilde en kreeg een hand voor zijn mond die helemaal onder het bloed zat. Bella (totaal in shock) probeerde om niet op te vallen en rende gauw het bos uit. Ze had ontzettend veel spijt dat ze Kurt daar achter liet bij die bende. Maar ze gaf niet op en nam een taxi mee naar Blaine´s huis. Daar vertelde ze het verhaal en Blaine was erg verdrietig. Edward probeerde Blaine te troosten en zei: ‘Morgen gaan we Kurt zoeken maar we moeten eerst uitrusten. Blaine, zouden we hier kunnen overnachten, dan kunnen we morgenvroeg gelijk weg?’ Blaine antwoorde: ‘Tuurlijk, nu we Santana toch al naar het ziekenhuis hebben gebracht.’ Bella zei: ‘Misschien is hij onderweg hierheen, of hij is al do...’ Ze keek Blaine's betraande rode ogen en besloot om haar zin maar niet af te maken. Na wat gepraat gingen ze maar naar bed toe, Jacob en Edward sliepen naast Bella naast Blaine´s bed.