Chaos

We stonden op het dak van de school, Devin en ik, we konden van af daar een stuk van de stad zien. Wat we zagen was: vuur, rook, rennende mensen ofterwijl chaos!
"Devin, we moeten weg bij de school, Laten we naar mijn huis gaan!" zei ik, "Okej!" zei Devin.
Op dat moment sprongen we van het dak in de boom naast de school en kwamen zo buiten het hek van de school. Ondertussen waren de zombies al door het hek gebroken en
waren de school aan het aanvallen voor voedsel.
Voordat we de boom uitgingen controleerde we of alles veilig was, "Veilig? ja snel go go go!"
We klommen zo snel mogelijk uit de boom en renden naar het tram station. Daar stond een politie wagen met een baricade er omheen, er stond een agent bij die riep naar
ons: "snel jullie kunnen nog mee naar de stad daar is het veilig!"..
Wij rende zo snel als we konnen we sprongen de wagen in en hij vertrok, wat we onderweg zagen waren: dode mensen, opgegenten karkassen, vuur, rook en zombies vooral veel zombies
zelfs die half opgegeten karkassen werden hoe het ook wel heten "levende doden" maar wij noemen ze zombies!
Een kwartier later komen we aan in de stad en moeten een poort door met een een lichaamsvirusscanner erin. Geen van ons had symptomen van het virus.
We stopte bij het gemeentehuis waar er een speech werd gegeven door de burgemeester van Delft, het boeide ons niks en rende door naar mijn huis want we wisten dat
vroeg of laat de zombies ook wel door deze poorten zouden breken.
Eenmaal bij mij thuis snel naar mijn kamer en de pc aan kijken voor nieuws en bestuursgidsen van alle mogelijke voertuigen die hebben we vervolgens in een PDF bestand verandert
op mijn iPhone gezet voor het geval dat.
"Ik ga even snel kijken of er in het huis nog autosleutels liggen, Ben zo terug blijf maar even naar nieuws kijken" zei ik, "okej maar waar willen we naar toe?" vroeg Devin.
Ik.....ik....weet het niet maar voordat ik dat zei werd er aan de deur geklopt en hoorde we: "klop..klop..is daar iemand?",we zeiden niks want we wisten dat ze al zonder
te vragen of er iemand was in het huis zouden breken.
We keken elkaar aan en we wisten van elkaar wat we moesten pakken ik mijn : tas, messen, autosleutels, geblikt voedsel en mijn uit Tsjechie gekochte aansteker met brandstof.
Devin nou ja die sloot de pc af en pakte mijn foefoezela om voor het geval dat de inbrekers mee te slaan!
Wachten en wachten tot dat ze weg waren maar dat gingen ze niet odertussen niet niks doen we deden alle lampen uit en ramen en gordijnen dicht zo dat er geen geur, geluid en licht
naar buiten kon worden gelaten opeens is het stil en uit de verte komt een hard geluid steeds dichter bij en dichter bij heel snel dicherbij een soort van geluid dat ijzer maakt
als het over de grond word geslepen.
De stroom viel uit, "geen electricitijd van af nu" zei Devin met een wat geirriteerde blik op zijn gezicht, "ja" zei ik "dat kan nog wel eens lastig worden" we keken elkaar aan en
begonnen kijhard te laggen!
Het was onderhand half 9 in de avond mijn ouders niet thuis, "Ik gok dat mijn ouders niet meer terug komen Devin" zei ik "maar ik heb een plan ik heb toevallig de BMW X5 sleutels
gevonden blijkbaar is mijn moeder met de fiets naar werk dus we hebben geluk!" en terwijl ik dit zei keek ik hem aan met een grijs op mijn gezicht ik weet niet waarom maar ik
had het gevoel dat we een groter kans hadden van het overleven van de eerste paar dagen. "Maar heeft je moeder geen ander sleutel dan?" vroeg Devin, Ow ja damn niet aangedacht
ze heeft haar eigen sleutel toen pakte ik de andere autosleutel uit mijn broekzak, "Wat is dat?" vroeg devin "nou" antwoorde ik "de sleutels van de Porsche 911 targa 4S maar
als je daar een zombie mee raakt dan
is je voorruit zo goed als kapot!", "maar dat is beter dan niks" zei Devin.
Ja daar had hij een punt maar ik weet dat er een ijzerhandel dichtbij is!
"Hey Devin er is een oud ijzerhandel dichtbij dus als we genootzaakt te zijn de porsche te pakken zouden we hem daar kunnen modificeeren!"zei ik waarop Devin zei"hhmm ik weet niet zouden daar geen zombies zijn dan?".
Ow ja het probleem waar het eigenlijk allemaal om gaat de zombies!, even niet aan gedacht.
"Maar als we dan daarnaar toe rijden en dan de poorten achter ons dicht doen dan zouden we alleen de zombies die binnen het hek zijn op een of andere manier zien afteschudden of
te doden!" zei ik.
"Als je zeker weet dat er een poort is dan oké, maar ook echt als dat 100 procent zeker is"zei Devin.
"Mooi dan hebben we dat als een plan P de P van Porsche!"zei ik, Devin moest lachen.
Het idee was om maar te gaan slapen dus dat deden we dan ook want het was onderhand al half 12 in de avond en mijn ouders niet thuis....
Om half zeven in de ochtend worden ik wakker van een heel hard bonkent geluid, Devin had het ook gehoort en was onderhand in mijn kamer.
"wat is dat?" vroeg ik, "weet niet zeker" zei Devin "maar zouden het misschien de zombies bij de voordeur zijn?"
Devin en ik kleedde ons zo snel mogelijk aan en pakte onze spullen en legde die aan de bovenkant van de trap neer.
We liepen samen zachtjes naar de keuken en deden heel langzaam een hoekje van de gordijnen open, maar want Devin en ik zagen waren geen zombies voor mijn voordeur
maar het was een vriend van school Jeroen die heel zachtje tegen de voordeur aan het kloppen was.
Ik rende naar beneden en deed de deur open maar voor dat ik hem er in liet deden we een wonden of gebeten check!
Hij was veilig, hij kwam naar binnen en zei:"Dit was toch ons plan hier verzamelen voor het geval dat?".
Daar had hij helemaal gelijk in jeroen en ik hadden namelijk een plan opgestelt voor de grap als zoiets als dit echt zou gebeuren en boffen dat hij hier is aangekomen met alles
wat Devin en ik onderweg in de politieauto hadden gezien.
"Jeroen hoe ben je door de poorten van de stad gekomen die waaren toch afgesloten?" vroeg ik, "welke poorten" zei Jeroen "het enige wat ik gezien heb zijn dodemensen en
zombies bij een opening in een muur!".
Ik had gelijk toen we naar huis liepen vroeg of laat zouden die monsters wel doorbreken en het bleek dus dat ze vroeg hebben doorgebroken!
Het was even stil in het huis de stilte was onprettig het was bijna een bange stilte zouden we bang zijn?, nee dat kan niet!, niet na alles wat we al hebben gezien op de weg hier naar toe!
Devin onderbrak de stilte "vandaag gaan we oke?", "oke" antwoorde ik terug, eigelijk wou ik wachten op mijn ouders maar ik wist dat als ik hier zou blijven misschien
dat mijn leven zou kosten.