Ruzie?

Embry

Ik geef Seth een duw. beelfd zijn komt echt nooit in hem op! 'Hey het was maar een comliment!' Ik hield op met duwen. 'Kom charlotte' Ik pak haar hand en loop weg. 'Heb ik iets verkeerd gedaan?' vraagt ze aan me. 'Nee, ik wil gewoon niet dat je daarmee opgezadeld word''Maar het is je vriend''En jij bent belangrijker dan een vriend' Plots staat ze stil. Ik kijk om naar haar. 'Ik ga jou niet van jou vrienden scheiden' Ik kijk haar niet-begrijpend aan. ze heeeft wel gelijk maar toch, zij zou het belangrijkste in mijn leven moeten zijn. 'Als jij gekwetst word door mij wil ik niet meer bij je zijn. Jou gevoelens zijn belangrijker dan die van mij.''Niet meer bij me...' De woorden sijpelen langzaam naar binnen. Ze draait haar om en loopt weg. In een paar seconden is ze uit mijn zicht verdwenen.'Charlotte!'

Charlotte

Ik loop weg. Wanneer ik een honderd meter verder ben hoor ik dat hij mijn naam roept. Niet terugkeren charlotte. Ik blijf doorlopen. ik weet niet precies de reden dat ik weg ging. Na tijd lopen kom ik bij een klein huisje aan. Het huisje waar ik Lena voor de laatste keer zag. Ik loop traag naar het huisje toe. Als ik voor de deur sta klop ik er zachtjes op. 'Wie is daar?' Dat is niet Lena's stem. 'Euhm charlotte...'De deur vliegt direct open. Lena. 'Wat kom je doen?''Ik was aan het lopen en ik zag dit huisje staan en moest aan je denken.'Haar gezicht klaarde een beetje op. 'Kom binnen' Ik wou een voet binnen zetten en toen hield ze me tegen. 'Ik moet je waarschuwen. Jonathan is er.''Die jongen waar je altijd over prate?''Ja hij, hij is wel een beetje tegen nephilim en weerwolven''Hoe kan je nu iets tegen nephilim hebben?''Vampier weetjewel, en zijn broer is er een.''Bedankt voor de informatie'