W15

“Nee…” Bloom werd lijkbleek. “Flora, bedoel je dat, dat ze me willen opsluiten? Of, of doden?”
“Ik ben bang van wel”, fluisterde Flora. “Ik bedoel, een paar meisjes alleen kunnen dat natuurlijk niet…”
“Nee, maar wel als ze steun krijgen van veel mensen. En bijna iedereen denkt dat Almightixfeeën automatisch slecht zijn… Oh, Flora, wat moet ik doen?”
“Kom, we gaan naar onze living”, zei Flora zacht. “Ik heb Roxy gevraagd de anderen daar ook heen te laten gaan.”

“Ik heb geen idee hoe we dit zouden kunnen aanpakken”, zei Layla met een zucht. “Sorry, Bloom, maar we kunnen hen daar niet voor straffen.”
“Misschien ga ik maar beter gewoon weg”, zei Bloom met een zucht. “Als de halve school bang van me is…”
“Geen sprake van!”, zei Stella meteen.
“Je mag je niet gewonnen geven”, zei Tecna. “Je was veel gevaarlijker als monster, en toen bleef je ook gewoon op school.”
“Ja, in een kooi!”, zei Bloom kwaad.
“Overdag liep je gewoon rond”, wees Musa Bloom terecht.
“Bloom, je mag je niet gewonnen geven”, zei Flora. “Anders zullen ze je altijd overal wegjagen.”
“Snappen jullie het dan niet? Alfea was altijd mijn thuis, maar hoe kan ik me hier nu thuis voelen als de halve school me weg wilt.”
“Wij zijn er nog”, zei Layla eenvoudig. “En Bloom, Flora heeft gelijk. Als je nu weggaat, zullen ze je overal wegjagen, dan heb je helemaal geen thuis meer.”
“Ik weet het niet”, mompelde Bloom. “Misschien, als ik nu wegga, komen ze wel weer tot rust en hebben ze tijd om te wennen aan het idee…”
“Geen sprake van”, zei Stella. “De Bloom die wij leerden kennen, gaf nooit op!”
“Maar toen was ik nog geen Almightixfee!”
“Bloom, ik weet dat het zwaar voor je is, maar hier moet je door”, zei Flora zacht.
“Zullen we anders aan Paladian vragen Faragonda terug te laten komen?”, opperde Layla.
“Nee”, zei Bloom meteen. “We hebben een opdracht gekregen.”
“Zo ken ik je weer”, zei Musa meteen. “Kop op, we werken die opdracht af en we zorgen dat Faragonda trots op ons kan zijn.” Bloom knikte en wist een aarzelend glimlachje tevoorschijn te toveren.