#17
De zuster ligt ons in over Sophie. Ze is van twee kanten aangereden en heeft d'r been op 5 plaatsen gebroken en kneuzing aan haar ribben. Ze ligt al in het gips en wat ik aanzag voor beademing is enkel een neusbril, deze heeft haar extra zuurstof om in te ademen. Als ze morgen beter adem haalt mag ze vrijdag middag naar huis. Sophie is komt vlak na de uitleg weer even bij. Ze was nog vermoeid van de narcose.
Ze verteld ons wat er precies gebeurd is en is er zelf helemaal niet blij mee. "Ik had nog hakken thuis die ik aan wilde naar het feest en nu moet ik waarschijnlijk in een rolstoel." Verteld ze terwijl ze een beetje in d'r ogen wrijft. Ik zet me op de rand van het bed en neem d'r voorzichtig in een knuffel. "Ik zal Davey morgen wel informeren." Fluister ik haar in.
"Liz?" Ik laat haar los en kijk haar vragend aan. "Zou je niet naar de jongens gaan?" "Ja, maar jij ligt in het ziekenhuis!" Antwoord ik direct. Ik pak gelijk mijn mobiel en zie 3 gemiste oproepen van Liam, 1 van Niall en 13 berichtjes van beide. Ik stuur kort af dat ik het ze morgen uitleg.
Na een uurtje worden we verzocht om te vertrekken zodat Sophie aan haar rust toe kan komen. Mam praat nog wat met Sophie haar moeder ondertussen. Ik zet mezelf alvast in de auto en duw mijn oordopjes in mijn oren. Niet veel later zet mam zich ook in de auto, start 'm en rijdt ons terug naar huis.
Eenmaal thuis stap ik sloom uit, open de voordeur en wandel door naar boven. Ik kleed me om naar me onesie en zet mezelf op bed. Ik hoor mijn moeder van onder aan de trap roepen.
"Lizzy, wil je morgen anders thuis blijven?" Ik denk er kort over na. "Ja graag." Antwoord ik dan. "Ik ga morgen wel naar Liam." Roep ik nog snel. Ze roept dat ze dat oke vind en wenst me alvast welterusten. Ik toets Liam zijn nummer in en druk op bellen. Ondertussen sluit ik mijn gordijnen, doe mijn deur dicht en het licht uit. Enkel mijn nachtlampje brandt.
"Eliza! You okay?" vraagt Liam direct. "Ja, ik wel. Sophie alleen niet." Hij maakt een onbegrijpend geluid en ook hem leg ik het verhaal uit. Gedurende de uitleg is het constant stil aan zijn kant. Na de uitleg vraagt ie of ik morgen blijf slapen. Ik stem in, dat lijkt me wel super fijn. Die avond zijn Harry en Zayn ook weer terug en kunnen we wat leuks doen.
"En.." Hoor ik Louis beginnen, "neem je jurk mee, die hebben deze twee nog niet gezien!" Ik lach, "Zal ik doen beertje." Ik hoor gelach van de andere kant en even heb ik het gevoel als of ik bij ze ben.
"Waar is Niall? Ik zou met 'm knuffelen vandaag." "Jij belofte breker." Roept Niall dan van ver met een nep zielige stem. Ik lach wat luid om zijn reactie.
"Morgen extra knuffels?" "Deal!" Roept ie snel. Niet veel later voel ik aan mijn mobiel dat ik een berichtje krijg.
Na een klein tijdje nutteloos bellen hangen we op. Het mag dan wel vroeg zijn maar ik ben kapot. Ik plug mijn mobiel in de lader, trek de dekens tot mijn neus op en sluit mijn ogen. De gedachte dat ik morgen waarschijnlijk de hele dag met Niall moet knuffelen voelt stiekem wel goed. Al hoe wel, ik weet niet eens echt hoe zijn knuffels zijn..
Er zijn nog geen reacties.