#15 Thoughts.

Die avond er op nodig ik Sophie uit om langs te komen. De jongens zijn net vertrokken naar Harry zijn huis, daar blijven ze een nacht en dan komen Liam, Niall en Louis terug. Harry en Zayn blijven daar nog een nacht, geen idee waarom.
Om half 8 gaat de bel en opent mijn moeder de deur. Ik was alvast naar boven gegaan. Als Sophie dan mijn kamer opkomt heeft ze een tas bij zich. Ik kijk haar vreemd aan en ze vraagt ze om een tel.
"Ik heb vanmiddag m'n jurk binnen gekregen!" Ze trekt een super mooie knal rode oneshoulder jurk met gouden mini glitters. "Mijn tante stuurde 'm vorige week op vanuit Spanje en hij is gewoon op tijd binnen!" Ze springt gelukkig op en neer en lacht breed. Ze vertrekt de gang op en aan het geluid te horen, de badkamer in. Ik pak mijn tas met mijn jurk en mijn über mooie bordeaux rode Vans. Zodra ze terug is draait ze een rondje en joel ik een beetje. Haar jurk is ook gewoon de jurk! Voor haar dan. Ik schudt een beetje met mijn tas. Haar ogen worden groot bij het zien van de naam van de winkel die op de tas staat.
Ik wandel de badkamer in met de tas, schoenen en een huidkleurige panty. Ik kleed me compleet om, neem mijn kleding en de tassen mee terug en show mijn outfit aan Sophie. Haar ogen worden net zo groot als die van Harry toen hij me vanmiddag in deze jurk zag. Het prijskaartje hing er nog aan waardoor Sophie me met nog grotere ogen aankeek.
"De jongens hebben 'm betaald. Ze stonden er op, ik kon er niks aan doen! We hebben de hele stad afgezocht naar de 'perfecte jurk' en dit is 'm geworden." Sophie begint dan breed te grijnzen. "Ze mogen je wel onwijs graag!" Ik knik.
"Kom op, het zijn vrienden van Liam en Liam is mijn beste vriend, dit was ergens te verwachten.." Ze knikt instemmend maar kijkt afkeurend.
"Of ze vinden je leuk." Zegt ze dan plagerig. Ik zet me naast haar op mijn bed. "Ze mogen me wel heel graag, niet alleen omdat ik Liam's vriendin ben, maar ook om wie ik ben." Sophie lacht. "Dan is het goed."

Die avond doen we niet veel, we hebben ons weer terug gekleed en praten wat over vrijdag. We vroegen ons af hoe JD en Davey er uit zullen zien. Of ze een pak aan doen, of iets stijlvol. Beide jongens hebben een aparte en toch aantrekkelijke kledingstijl. Daarna grappen we nog wat over Harry zijn gedrag van de afgelopen week.
Als de klok dan half 12 slaat pakt Sophie haar spullen en vertrekt ze naar huis. Ik zwaai d'r uit en blijf even voor het raam tot ze het hof uit is.
Weer boven doe ik mijn mobiel in de lader, kleed me om en duik onder de dekens. Ik gaap even diep en krijg dan de kriebels als ik aan vrijdag denk, maar een gedachte in mijn achterhoofd verpest het.
Wat als JD enkel met me naar het feest wil om andere jaloers te maken? Wat als ie me helemaal niet leuk vind? Wat als ie me gebruikt om aandacht te krijgen van jongens omdat hij enkel een mooie meid aan de haak heeft kunnen slaan, alweer?! Ik gooi mijn hoofd in mijn kussen en probeer ergens anders aan te denken, gewoon iets anders, maar veel succes heb ik niet.
Ik draai me constant om omdat ik maar niet lekker kan liggen. De gedachtes dat JD me voor aandacht mee wil irriteert me echt kapot! Ik grijp naar me telefoon, negeer berichtjes die ik heb en bel Liam. Het is ondertussen misschien half 3, maar Liam neemt altijd op als ik bel.
"Lizzy?" Ik hoor al aan de stem dat het niet Liam is. "Hey, mag ik Liam?" Ik hoor een twijfel geluidje.
"Dag mag, maar die slaapt, we hebben Anne net geholpen met het plaatsen van een nieuwe sofa dus die is bek af." Ik trek een gezicht.
"Anne?" "Harry zijn moeder." Ik maak een begrijpend geluidje. "Maar what's up? You can tell me." Nu pas herken ik de stem; Niall! Stom dat ik het niet eens aan zijn accent herkende.
Ik leg uit waar ik mee zit en hoe ik me er bij voel. Ik voel zelfs een traan van angst over mijn wang glijden.
"Als ik er ook maar achter kom.., dan mogen zijn ouders een graf regelen!" Dreigt hij. Ik moet er wel een beetje van glimlachen. "Niall, kom je morgen knuffelen? Ik heb dat echt hard nodig.. Eigenlijk nu al.." Hij maakt een geluidje, "Natuurlijk kom ik morgen knuffelen, ik ben de grootste knuffelbeer van de band!" "En wil je Liam morgen vertellen waarom ik belde?" Opnieuw maakt ie een geluidje.
"Als we in Wolverhampton waren was ik je kant al op gekomen, ten minste, als we dan het zelfde gesprek hadden." Ik glimlach, het voelt goed dat ie dat zegt. "Dan was ik door het midden van de nacht jullie kant op gelopen en knuffelde ik met de eerste die ik zag." Grap ik kleintjes. Hij lacht zachtjes.
Na een tijdje voelt het als of ik nu wel zou kunnen slapen dus rond ik het gesprek af.
"Dag Nialler. Dikke knuffel!" "Dag Lizzyboo, tot morgen."