#14 The dress.

Eenmaal in de stad aangekomen hebben de jongens zich gedeeltelijk vermomd. Ik zou ze niet herkennen als ik ze niet kon! We wandelen winkel voor winkel in en passen verschillende jurken die perfect zouden zijn voor het bal, maar het toch niet waren. Leuk waren ze zeker, maar geen van de gepaste jurken was de jurk. Ik had er eerder wel een in een etalage zien staan maar hield me mond. De jongens wilde perse de jurk uitkiezen dus liet ik me meeslepen.

"Nee, dat is 'm ook niet." Zucht Harry dan diep. Een lange, donker blauwe gala jurk hangt om mijn schouders. Louis schudt ook zijn hoofd. "Nope.."
Ik bekijk mezelf in de spiegel en zucht, hij is wel mooi maar vormt niet egaal mee met mijn lichaam. Ik kijk op mijn horloge, de tijd begint te dringen. Over een uur sluiten de winkels.
Ik kleed me om en hang de jurk dan terug. Ik stop mijn handen teleur gesteld in mijn zakken en we lopen de winkel uit. Ik twijfel of ik ze moet vertellen van de jurk die ik eerder gezien heb. "Louis, stand still!" Roept Harry plots. Hij wijst een etalage in. Als ik opkijk is het de jurk die ik eerder zag. Louis en Harry nemen me bij mijn armen en sleuren me de winkel in. Harry haalt een medewerker om te vragen waar die jurk hangt.
"Dat is onze laatste, welke maat heeft u?" Vraagt ze dan aan mij. Ik noem mijn maat en dan checkt ze welke maat de jurk is. Zodra ze de rits aan de zijkant opent begint Louis breed te lachen en geeft me een duwtje. Ze komt terug met de jurk en overhandigt 'm aan mij.
"Hij is een maatje groter maar hij schijnt iets kleiner te vallen, pas 'm maar even." Ze kijkt me met opgetrokken mondhoeken aan en geeft een knikje.
"Sorry, Ma'am, mag de ketting er ook bij?" Ik kijk abrupt naar Harry en schudt mijn hoofd. Harry negeert me en haalt de ketting van de paspop. Hij duwt me naar de pashokjes en sluit mijn gordijn.
Ik kleed me om, geef een blik in de spiegel en het dringt tot me door dat er wel iets aan de jurk mist. Ik pak de ketting en bind 'm om mijn hals. De jurk zit perfect, staat me super en de ketting maakt het plaatje wel compleet. Ik gluur door het gordijn en zie dan dat Harry en Louis gespot zijn door fans. Ze delen handtekeningen uit en gaan op de foto met het kleine groepje. Harry neemt de meiden mee naar buiten zodat Louis mij kan opwachten.
Ik net voor Louis zich omkeert duik ik even terug mijn hokje in. Ik haal een elastiekje uit mijn broek en doe mijn haren in een non-galante zij staart naar links. De roos aan de ketting zit aan rechts dus nu zou ik soort van in evenwicht zijn.
Opnieuw spiek ik door het gordijn en zie Louis omkijken. Hij glimlacht. Ik zucht en stap dan voorzichtig mijn hokje uit. Louis zijn mond valt open, maar toch kijkt ie een beetje moeilijk. Hij loopt op me af en haalt het elastiekje uit mijn haren. Hij strijkt door mijn haren zodat het goed hangt en knikt dan toestemmend.
Ik draai me even op naar de spiegel en leg mijn haar goed. Ik frommel wat aan het einde van de jurk. Als ik terug draai zie ik Harry met knikkers van ogen naar me kijken. Ik kijk weg en voel hoe het bloed naar me wangen stroomt. Ik voel hoe twee handen me bij me taille pakken en me optillen. Ik grijp de schouders van, blijkbaar, Harry en voel een lach opkomen.

Als ik me weer opgekleed heb verdwijnt mijn lach. Na het zien van het prijskaartje ben ik mijn lach en goeie humeur verloren. Zoveel geld heb ik nooit op zak gehad. De ketting alleen al is 80 pond. Die zou ik nog kunnen betalen, maar 210 pond voor een jurk niet. Teleur gesteld loop ik het hokje met een noodgang uit, duw de jurk en ketting in Louis zijn handen en loop zo de winkel uit. 't Was natuurlijk te mooi om waar te zijn. De meest perfecte dingen zijn veel te duur. Ik voel een hand om mijn arm en kijk dan in Harry's verbaasde gezicht. "Wat is er? Die jurk is perfect! Samen met de ketting." Ik ruk me los uit zijn greep. "Hij is te duur, de perfecte dingen zijn altijd te duur, ik zou die jurk nooit normaal kunnen betalen." Net als ik een stap wil zetten grijpt Harry me weer en neemt me dit keer in zijn armen. Hij sluit me op en sust me.
"Wij betalen hem ook voor je. Wij willen je vaker zien in die jurk en we willen dat jij de avond van je leven heb op het feest." Het was nog maar drie dagen. Vrijdag zijn we overdag vrij in verband met de voorbereidingen voor het feest. "Louis en ik hadden al overlegd om 'm voor je te betalen als ie voor jou te duur zou zijn." Ik knik. Hij laat me een beetje los en kijkt me met een klein lachje aan. Ik knik nog maal. Ik veeg een beetje in mijn ogen en kijk dan om waar Louis met een tas de winkel uit komt. Hij geeft me de tas en neemt me in een korte knuffel.
"Nu nog schoenen!" Roept Louis, hij weet al precies waar en sleurt me mee. Ik begin echt van deze jongens te houden!