1.3

De volgende dag is het zo ver, Horden meisjes die allemaal op de aankomst van de koninklijke hoogheid wachten. Ik rol met mijn ogen en dring me door de menigte naar 'mijn' bankje. Zo heb ik mooi uitzicht op de weg. Na ongeveer 10 minuten is het zo ver, er komt een limousine aanrijden. Er wordt gegild en gehuild en dan stapt hij uit, onze celeb. Ik hoor de meisjes gillen; 'JUSTIN! WE LOVE YOUU'. Ik krijg er spontaan een lachbui van. De tranen lopen over mijn wangen van het lachen. Wat een aanstellerij. Ik steek een sigaret op en kijk wat er verder gebeurt. Justin wordt door 4 bodyguards de school binnen gebracht terwijl de meisjes er als een stijl bijen achteraangaan en de enige die niet gaat ben ik. In een hoekje zie ik de jongens staan die een beetje geirriteerd kijken. Dat kan nog leuk worden. Als het wat rustiger is loop ik ook maar naar binnen, nog 5 minuten en de les begint. Als ik langs het hok van de conciërge loop word ik geroepen. Ik kijk verstoord op; 'Ja?'. 'Wil jij de heer Bieber even naar zijn lokaal brengen'. Dan pas merk ik Justin op, die naast de deur staat. 'Erm, shure'. Even later lopen we door de gang, iedereen kijkt ons aan. 'Bedankt voor het meelopen, ik zou anders zeker verdwalen'. Ik negeer hem. 'In welke klas zit jij?'. '4H2' 'Cool, ik ook' Hij glimlacht, ik niet. 'Gaat alles oke?'. 'Stil nou maar gewoon', zeg ik geirriteerd. Hij kijkt me verbaasd aan maar houdt wel zijn mond. 1-0 Justin Bieber, denk ik. Even later lopen we het lokaal binnen. Natuurkunde. Geweldig.