2.

Mijn wekker ging af, ik keek zuchtend op de klok waar 5 uur 's ochtends op te zien was. Ik zuchtte diep en stapte uit mijn bed, ik ben een ramp in vroeg opstaan. Ik kleedde me aan. Ik had een comfortabel outfit aan, ook deed ik mijn haar in een hoge staart. Ik deed een klein beetje make-up op. Ik pakte mijn vlog camera. Ik zette hem aan en ik richtte hem in de grote spiegel in mijn kamer. " good morning, " zei ik met nog een beetje mijn ochtendstem. " Today, I'm finally going to America, and I thought why don't I bring you guys with me. I'm super excited, except the fact that I'm super tired. But yeah. I packed all my stuff" zei ik en filmde even mijn grote ingepakte koffer. " , and in a minute I'm going to make breakfast and then I'm heading to my friend Mitch" vertelde ik tegen de camera, die ik weer naar de spiegel had gedraaid. Ik zette toen mijn camera uit, en ging toen maar ontbijt maken. Toen ik wat gegeten had was het al bijna tijd om te gaan. Ik checkte nog even of ik alles had. Ik pakte de vliegtickets , en stopte die in mijn tas. Ik pakte mijn koffer en deed alle lichten uit. Ik griste mijn sleutels mee, en sloot toen de deur af. Ik liep naar beneden. Ik moest nu met de trein naar Mitch toe, hij woont in Amsterdam. We hebben beide jammer genoeg geen auto, dus moeten we ook nog eens met de trein naar Schiphol. Gelukkig was Utrecht Centraal niet ongelofelijk ver. Toen ik eindelijk in de trein richting Amsterdam zat, schalde Lordes album mijn oren binnen. Ik pakte mijn vlog camera er bij. Mensen keken me vaak raar aan, als ik tegen me zelf zat te praten tegen een camera en dan ook nog eens in het Engels, maar ik trok me er niks van aan. Ik hield ervan. Ik had naast mijn Engelse kanaal ook een Nederlands kanaal. Die was ook wel bekend maar niet zo bekend als mijn Engelse channel. Ik zwaaide even naar de camera en filmde wat van het landschap.

Toen ik eindelijk bij Mitchel aankwam, belde ik aan. Al snel werd de deur geopend door mijn beste vriend, hij was net zoals ik alles behalve een ochtend persoon dus dat ging goed komen. " Goeie morgen" zei ik hem, hij grinnikte. " Goeie Morgen, Jill" zei hij en omhelsde me. Ik sloeg mijn armen om hem heen. "en ben je er klaar voor?" vroeg ik hem. " Ja, helemaal gaan we meteen?" vroeg hij. " Ja, ik denk dat, dat wel een goed idee is." zei ik hem. " Top, wacht ik haal even mijn koffers" zei hij. Ik knikte. Mitchel kwam al snel weer terug met 2 koffers, en toen verlieten we zijn appartementje. Om dan naar beneden te gaan. "weet je hoe laat de trein gaat?" vroeg de jongen me. " ermm, 20 minuutjes ongeveer" zei ik. We moesten nog naar Schiphol met de trein. " Oké, let's go. " zei hij. Ik grinnikte. " Ik heb er zoveel zin in, we gaan gewoon naar Amerika" zei ik enthousiast, en deed even een kort dansje voor zover dat ging met mijn bagage. Mitch grinnikte wat. Mitchel ging ook mee naar Playlist Live, hij was dan geen YouTuber, maar dat boeide niet. " zullen we straks Starbucks gaan halen?" vroeg ik hem, toen we in de trein zaten. " Ik zat net precies hetzelfde te denken, laten we dat maar doen inderdaad" zei hij. Ik grinnikte. Ik pakte mijn camera er even bij. Mitch zuchtte, maar ik grinnikte. " Kom op, je kan het verwachten met een youtuber in de buurt" zei ik hem grinnikend. " ja, waarom zijn we ook alweer bevriend?" vroeg hij me grijnzend. " Geen idee," zei ik hem. Ook al was het nog vroeg we maakte altijd lol. Ik deed mijn Camera aan, en richtte hem even op mezelf. " So, I'm now in the train, heading to the Airport. And Mitch is with me now" zei ik tegen de camera en ik draaide hem om, naar de jongen die even zwaaide, en glimlachte. " So are you excited?" vroeg ik hem. " Very, Very, I'm only really tired." zei hij. Ik grinnikte. " Yeah, It's like 7 AM right now, so that's fun" zei ik toen ik de camera weer naar mij toe had gedraaid. En ik stak mijn duim even op. Maar de ondertoon in mijn stem krijste sarcasme.


Toen we op Schiphol waren aangekomen gingen we Starbucks halen. Daarna checkte we in en toen moesten we nog wachten. We dropte onze spullen, bij een bankje en gingen erop zitten. Nu kon het wachten beginnen. We praatte gezellig bij, ik had Mitchel al een tijdje niet meer gezien, of nou ja een weekje maar dan nog steeds. Toen mochten we eindek het vliegtuig in, het was nog een lange vlucht, iets van 9 uur. " So, now we can finally go into the airplane." zei ik terwijl ik de grote hal filmde waar we nu doorheen liepen. " That's the airplane," zei ik toen het grote vliegtuig al in zicht kwam. Ik had nog niet zo vaak gevlogen, maar ik vond het heel erg leuk. Ik vind alleen het stijgen niet zo fijn. " well, Than I will see you guys in the airplane" zei ik. " see ya later" zei Mitch, die wat voor me liep en zich omdraaide. Ik zette mijn camera uit, en ging weer naast hem lopen. Toen we eindelijk waren gesetteld in het vliegtuig, en alle bagage in was geruimd konden we eindelijk gaan. Dat had wel even geduurd. Het vliegtuig ging langzaam rijden, en al snel waren we in de lucht. Ik vermaakte mezelf met de film; The Hunger Games. Ik had mijn koptelefoon in de plug gestopt. Mitch was in slaap gevallen. Toen de film was afgelopen, haalde ik mijn oortjes eruit. Mitch was net wakker geworden, en nu kletste we gewoon gezellig.

Toen we eindelijk na een lange vlucht, werd verteld dat we gingen dalen was ik blij. Ik had nog even geslapen maar niet veel. Ik had wel even behoefte aan frisse lucht. Ik pakte mijn tas en stond op toen we weer aan de grond stonden. " Eindelijk, ik wil frisse lucht" zei Mitch, ik glimlachte. " Ja, die 9 uur waren lang" zuchtte ik. Ik bedankte de stewardess even die bij de deur stond en stapte toen op het trapje, waardoor er me een warmte tegemoet kwam. Het was klaar daglicht. Ik liep het trapje af, en toen ik op de grond stond, wachtte ik heel even op Mitchel die wat achter was gebleven. " Het is gewoon 7 uur in Nederland, en hier is het middag " zei hij. " dat word een lange dag, maar die komen we wel weer door met dit zonnetje" zei ik hem. Mitch glimlachte en we liepen achter de mensen aan. Ik zocht mijn zonnebril in mijn tas en schoof die voor mijn ogen, eindelijk nu kon het grote avontuur beginnen.