Hs 6 - Waarom? (door Rein)

Na wiskunde hebben we Engels. Ik ben blij dat dat vervelende gedoe met formules voorbij is. Althans tot de volgende wiskundeles. Ik ga naar het lokaal van Engels en ga naast Monsif zitten. "We moesten toch niks leren voor Engels, he?", vraagt Monsif. Ik schud mijn hoofd. Heb even geen zin om te praten. Eigenlijk heb ik nergens meer zin in na dat bezoek aan hoofd Marthas, die eerste dag.
"Ik zou het niet weten. Het zal wel niet al te erg zijn, anders moest jij vast mee", antwoord ik en ik steek mijn tong naar Owen uit. Silke en ik volgen mevrouw Van Lexmond naar de directie. Ik word wel wat zenuwachtig. Wat zou er zijn? Ik neem Silkes hand vast want ik zie dat zij zich ook niet helemaal op haar gemak voelt. Ze kijkt me dankbaar aan. Mevrouw Van Lexmond klopt op de deur van hoofd Marthas' kantoor en we volgen haar naar binnen. "Goed. Jullie zijn er. Ga zitten", stelt hoofd Marthas vriendelijk voor. Ze klinkt niet boos dus zal het vast wel niet al te ernstig zijn. "Ik weet dat wat ik nu ga zeggen, moeilijk voor jullie gaat worden maar het is een bevel." Opeens komt het nare gevoel van vanmorgen terug. Waar komt dat nu zo plots vandaan? "Ik wil niet dat jullie nog samen zijn." Het komt aan als een stamp in mijn maag. "Wat?", schreeuwen we tegelijk. Dit moet een grap zijn!
"Jullie hebben het goed gehoord. Ik wil jullie niet meer samen zien!", zegt ze nu wat luider. Ik voel me misselijk worden. Het nare gevoel wordt steeds erger.
"Maar waarom?", vraagt Silke, met tranen in haar ogen. Ik kan haar niet zien lijden. Ik wil haar troosten. Maar dat mag dus blijkbaar niet. Daarom wend ik mijn blik maar van haar af. "Later zal je het begrijpen", antwoordt hoofd Marthas. "En wat als we ons niet aan die regel kunnen houden?", vraag ik rebels. "Dan heb ik het recht jullie van school te sturen." "Maar waarom toch?", herhaal ik Silkes vraag van net. "Stop nou met vragen stellen, Van Duivenboden. Wees blij dat ik je nu nog op school hou!", antwoordt ze, nu al wat geïrriteerd,"En ga nu maar naar de les. Het lesuur is al begonnen!" We knikken triest. Moet ik blij zijn dat ik op RMA mag blijven? Nee, ik mag Silke nooit meer zien en ik begrijp niet eens waarom .De deur van mevrouw Marthas' kantoor valt na ons in het slot. Zwijgend stappen Silke en ik naar ons lokaal. Zij huilt en ik kan mijn tranen ook niet meer bedwingen. Waarom? Waarom wij? Een paar meter van het lokaal hou ik haar tegen. "Ik vind dit ook onrechtvaardig maar ik zal altijd van je blijven houden!", mompel ik. "Dat klinkt of je het al opgeeft. Zo ken ik je niet. Ik wil hiervoor vechten, maar als jij dat niet wilt, geeft het ook geen zin", zegt Silke wat geïrriteerd. Ze is duidelijk over haar toeren van dit bericht. "Ik geef het niet op. Ik wil alles doen om ons samen te houden maar als zelfs hoofd Marthas ons in de steek laat, begint het echt erg te worden", zucht ik. Ze zucht ook. "Dat is waar. Maar ik hou van je..." "Ik ook van jou..." Ik kan hier echt niet tegen. Waarom mag ik haar niet gewoon omhelzen? "Kom, we moeten nu echt naar de klas, als iemand ons samen ziet, krijgen we problemen." We stappen verder naar het lokaal. Zwijgend klop ik op de deur en gaan we naar binnen. Iedereen staart ons aan. Silkes mascara is uitgelopen. Daan heeft een plaatsje naast zich voor me vrijgehouden. Dankbaar ga ik naast hem zitten. "Hé, maat wat is er?", vraagt hij bezorgd. Ik antwoord niet. Laat maar. Vertel het straks", zegt Daan schouderophalend. "Oké", antwoord ik. Ik voel me vreselijk.
Ik moet alweer bijna huilen. Nu ik eraan terug gedacht heb. "Van Duivenboden, what is the answer of question 5.22?", vraagt mevrouw Van Der Meij. Ook dat nog. Ik gok gauw wat. Ze schudt haar hoofd."Wempe, can you help?" Ja, waarschijnlijk wel, hij heeft nog een vriendin. Hij kan nog gelukkig zijn. Ik kan niet eens wat doen bij de magieles. Ik zit hier toch niet op mijn plaats. Alhoewel ik me hier nog steeds thuisvoel en ik het gevoel heb dat mijn magie nog niet helemaal weg is, maar dat zal ik me wel inbeelden. Maar waarom laat hoofd Marthas me dan hier op school blijven? En waarom moesten we uit elkaar? Later zal je het begrijpen! Oh ja? Later, is dat binnen een week, dat is trouwens vandaag dus dat zal wel niet, volgende maand of volgend jaar? Of binnen twee jaar? Of eerder wanneer we afgestudeerd zijn? Afgestudeerd, ik kan toch niet op een magieschool afstuderen zonder kracht! Dit is waanzin! Al die twijfels dwarrelen door mijn hoofd. Waarom kan het niet allemaal wat gemakkelijker zijn? Ik begin zuchtend aan mijn oefeningen van Engels.