Hoofdstuk 4

Mackenzie

'Takkewijf!! Jij ongelofelijk takkewijf!!' Marlieke schaterde het uit van het lachen terwijl ze me mee sleurde door de straat. 'Je had me iets moeten zeggen!'
'Wat had ik moeten zeggen?' vroeg Marlieke. 'Dat je moeder zwanger is en dat ze je het huis uit gooit? Ik dacht dat het het beste was als dat nieuws van haar kwam.' Ik schudde mijn hoofd en liet me door Marlieke door de stad leiden. Ze was dol enthousiast over het appartement dat ze, in de tijd dat ik met Liam in Parijs had gezeten, al had ingericht om Jesse te kunnen ontlopen. 'We hebben een dakterras!' zei ze trots. 'Wel... het is niet echt een terras, maar... We zijn er!' Marlieke grijnsde naar me en wees trots naar het gebouw. 'Ik ga je een hele tour geven!' Ze haalde een sleutel uit haar zak en trok me mee het gebouw in. 'We zitten op de bovenste verdieping! Beneden woont mijn een politie agent die volgens mij Maxima heet, daarboven woont zijn zus en helemaal boven aan wonen wij!' Ze danste voor me uit de trap op. 'De woonkamer is een beetje rommelig en ik moet die jurk aan mijn moeder terug geven want die had ik per ongeluk gepakt. Niet dat ik hem ooit aan zou doen. Groen is totaal niet mijn kleur.' Ik had amper tijd om de woonkamer te bekijken of de jurk goed te zien die aan een haakje aan de deur hing, want Marlieke trok me alweer verder. 'Dit is de keuken, hij is een beetje klein, maar hij is precies groot genoeg voor ons tweeën. We kunnen hier pasta maken... wel ik kan hier pasta maken, jij mag water koken voor de thee.' Ik probeerde beledigd te kijken, maar ik wist zelf ook hoe slecht mijn kook kunsten waren.
'Wel ik heb in de vakantie van Harry een heel lekker pasta recept leren maken,' zei ik een beetje verdedigend.
'En hoeveel van dat werk heb je zelf gedaan?' vroeg Marlieke sarcastisch. Voor ik daarop kon antwoorden trok ze me mee naar haar slaapkamer. 'Dit is die van mij. Die van jou is kleiner vrees ik.' Ze keek me een beetje bezorgd aan alsof ze bang was dat ik teleurgesteld zou zijn. 'Ik had mijn kamer al klaar toen ik hoorde dat jij hier ook kwam wonen dus...'
'Het is prima,' zei ik glimlachend. 'Laat me nu dat dak zien!'