Chapter O10

Nils

'Lekker voor hem' zeg ik tegen Elsa als Rein wegloopt. Ze schud haar hoofd. 'Wat heb jij nou?' vraag ik aan haar. Ze kijkt recht in me ogen. Ik kan de pijn in haar ogen voelen. 'DIT WAS TOCH NIET NODIG!' Schreeuwt ze opeens. De pijn in haar ogen is veranderd in woede. 'Elsa rustig asjeblieft' kalmeer ik haar. 'RUSTIG SERIEUS RUSTIG! REIN WAS MISSCHIEN DE WARE! HIJ WAS MIJN ENIGE VRIEND IN 10 JAAR!' ze stort huilend in. Ik wist niet dat ze zoveel van Rein hield.. Ik til haar op en leg haar op het bankje. Ik kijk in haar ogen en kan het niet laten om haar te zoenen. Maar ze duwt me van haar af. Ik zie in de verte een meisje wegrennen. 'Nils hoeveel ik ook van je hou, ik hou het meest van iemand anders' met die woorden loopt ze weg...

Elsa

Ik wrijf nog 1 keer in mijn ogen en bel aan. 'Hoi Meisje hoe gaat het?' vraagt de moeder van Rein. 'Niet zo goed.. is Rein hier?' vraag ik aan haar. Ze kijkt me geschrokken aan maar knikt en doet een stap achteruit. 'Dankje' zeg ik en loop snel naar boven. Ik sta stil bij zijn deur maar als ik net wil aankloppen zie ik een foto van hem en mij toen we klein waren. Ik barst meteen in huilen uit en laat me zelf vallen op de grond. Ik hoor dat iemand de deur opendoet en me optilt. Ik voel dat ik op een bed wordt gelegd en huil het uit. Als ik uitgehuild ben begin ik pas met praten. 'Rein..?' zeg ik zacht. 'Ja?' hoor ik zijn lieve stem zeggen. Ik snuit mijn neus en begin met praten. 'Sorry voor alles, jij was mijn eerste vriend in 10 jaar die ik kon vertrouwen, mijn 1ste vriend die echt een vriend was.. Mijn eerste liefde die niet om mijn onpopulairheid gaf. Dankje daarvoor en Sorry dat je niet het zelfde over mij kan zeggen.' ik doe mijn ogen open en zie hem glimlachend met een traan over zijn wang naar me kijken. Ik ga naast hem zitten en geef hem een knuffel. 'Sorry' zeg ik nog een keer. 'Het spijt mij ook voor alles, ik had al voor jou moeten kiezen.' zegt hij. 'En Jasmin dan?' vraag ik. Hij ademt diep in en begint met vertellen. Als die het hele verhaal heeft verteld over wat er net was gebeurd kijk ik naar mijn schoenen. 'Alleen nu kan ik niet meer kiezen.' zegt hij. Ik kijk hem aan en zie dat hij het meent. 'Volg je hart, Reintje en als we niks meer krijgen.. Blijf alsjeblieft mijn enige vriend.' zeg ik en loop weg.