Halfblood~13

Percy en ik liepen richting het bos. De lange rijen van team Rood en team Blauw begonnen zich langzaam te verdelen. Ik zat in team blauw, samen met Percy en Nico. We moesten tegen de Ares cabine, de Apollo cabine en nog een paar andere groepen. Ik had nog nooit gevochten met een wapen. Mijn zwaard was nog niet terug, wat ik best raar vond. Percy was me tijdens het lopen aan het uitleggen hoe het spel precies gespeeld werd.
'Je moet proberen om de Ares cabine te vermijden. Clarisse kan heel gemeen zijn.' zei Percy ernstig.
'Je mag nu een wapen kiezen, welke wil je hebben?' vroeg Nico.
'Ik wil mijn zwaard.' zei ik.
Op het moment dat ik de woorden 'mijn zwaard' uitsprak. verscheen er een prachtige zilveren armband om mijn pols heen. Nico en Percy keken me met grootte ogen aan. Nico greep mijn arm.
'Hoe kom je hier aan? Dit is van de Hunters!' riep hij uit, terwijl hij hard in mijn arm kneep.
'Au! Nico je doet me pijn.' zei ik verbaasd.
Snel liet hij me los, maar keek me nog steeds nieuwsgierig aan.
'Ik kreeg het toen ik geclaimd werd.' zei ik met een frons op mijn gezicht.
'Wat is het precies? Een zwaard, een boog of een dolk?' vroeg Percy geïnteresseerd.
'Het is een zilveren zwaard.' antwoorde ik.
Percy glimlachte, 'nu maar hopen dat we winnen.'

Iedereen stond in positie. De vlag zat goed vast aan een tak in de hoogste boom, ik stond onder de boom. De verdediger. Percy stond helemaal vooraan het spel, als aanvaller. Nico had ik na het gedoe met de armband niet meer gezien en Olive en Adam waren de vijand. Ik voelde me weer alleen.
Luid klonk de gong die aankondigde dat het spel begonnen was. Toen ik mijn armband aanraakte veranderde die gelijk in mijn mooie uitgebalanceerde zwaard. Er gebeurde een hele tijd niets. Tot dat.