Het moment tussen leven en dood.

"vaarwel wrede wereld, vaarwel iedereen die mij ooit gekend heeft, vaarwel...". ze dacht aan haar familie; haar moeder en vader die ze, zonder dat ze hun echt had gekend, toch miste, haar broer, waarmee ze bijna heel haar leven heeft samen geleefd. een traan rolde over haar wang, gevolgd door een andere, en nog een en nog een... het puntje van haar staart raakte het water al.
dan opeens een flits! BAM! ze snapte het niet. eerst lag ze bijna onderwater, en nu ligt ze op het gras! Eevee voelde zich duizelig. ze deed haar ogen half dicht.
voor haar stond een vraag-kijkende Poochyana. de Poochyana schudde daarna haar kop en begon het touw om Eevee's poot los te maken. nog verward van wat er gebeurd is vraagt ze:"w-w-wat... w-wat is... er g-gebeurt...?". "oh, je leeft nog, gelukkig!" mompelde de Poochyana. "uhm, ik zal je het wel vertellen! kijk, ik was je al die tijd gevolgd, dus ik heb je zien vechten met die Arcanine, maar daarna zag ik je naar deze berg strompelen". ze wees naar de berg waar Eevee vanaf was gesprongen. "toen je boven op stond sprong je naar beneden! je had wel dood kunnen vallen!". "d-dat was ook... d-de bedoel-ling..." reageerde Eevee. "maar...! maar..! anyway, ik heb je toen gered.". Eevee probeerde op te staan, Poochyana schoot haar te hulp. "trouwens, ik heet Marsy! hoe heet jij?"
"i-ik... heet Eevee!"