W11

“Ze zijn dus nog steeds bang van je.” Faragonda keek Bloom aan.
“Moet ik…”
“Nee, Bloom. Hou je er deze week nog maar buiten, en laat komende weken de anderen maar zo veel mogelijk oplossen. En als je hen benadert, doe je dat nooit, maar dan ook nooit, als koningin of Almightixfee.”
“Waarom? Ik bedoel, als ze alleen naar mij luisteren en…”
“Ze moeten leren gezag te aanvaarden”, zei Faragonda. “Ze hebben voor jou evenmin respect, Bloom, ze zijn alleen bang voor je krachten. Ze moeten ook respect leren krijgen voor jou als persoon, en dat zal je nooit bereiken door hen met je krachten of koninklijke status te bedreigen.” Bloom knikte begrijpend.
“Wat doen we dan nu met hen?”
“Hou jij je er maar buiten tot zondag”, zei Faragonda kalm. “Ik licht morgen trouwens de leerlingen in dat jullie een tijdje de leiding van de school overnemen, dat was ik nog vergeten zeggen. Griselda, laat die twee meisjes maar bij komen. En ik geloof dat een straf hier wel op zijn plaats is, nadat ik hen duidelijk gemaakt heb hoe ik over hun gedrag denk.”
“Uitstekend”, zei Griselda, en ze liep het kantoor uit. Bloom volgde haar en liep daarna de andere kant uit, naar haar kamer.

Naarmate de rest van de week vorderde, werden de meiden steeds zenuwachtiger. Die zaterdag besloten ze met z’n allen met de jongens af te spreken, om even tot rust te kunnen komen. Bloom vertelde Sky over de meisjes.
“Als het echt moet, Bloom, laat ik me ook wel eens op Alfea zien, maar Faragonda heeft gelijk, op Alfea ben jij geen koningin. Wees jezelf en laat je niet doen door hen.”
“Ik weet het, maar het is zo moeilijk. Elke keer opnieuw maken mijn krachten de normaalste dingen zoveel moeilijker.”