10. Did you really just said that?

Abby POV.

Die nacht sliep ik verschrikkelijk slecht. De woorden van Fred bleven maar ronddwalen in mijn hoofd. Waarom droomde hij deze dingen? Volgens hem, voelden ze echt aan, maar er was gewoon geen logische verklaring. Iets in me zei dat dit geen gewone dromen waren, maar een ware betekenis hadden. Ik woelde en draaide in mijn bed, maar kon de slaap maar niet vatten. Ik staarde naar het plafond, wat niet echt heel interessant was. Zou ik ooit antwoord krijgen op deze vragen?
Plots hoorde ik mijn deur krakend opengaan. Ik sloot mijn ogen en deed alsof ik sliep. Maar tegen mijn verwachtingen in, kroop de persoon naast me in het bed en nestelde zich tegen me aan. Ik opende mijn ogen en keek recht in die van Fred. Hij had zweetdruppels op zijn voorhoofd en angstige oogjes. 'Had je weer een droom?' vroeg ik. Hij knikte. Hij legde zijn arm beschermend om me heen en ik nestelde me tegen zijn borstkas. Hij streelde met zijn vingers mijn kaak en speelde een beetje met mijn haar.

'Ga je niet slapen?' vroeg ik hem. Hij schudde zijn hoofd. Hij weigerde te slapen vanwege de dromen die hij kreeg. De dromen waarin hij mij kwijtraakte. Ik legde mijn hoofd vlakbij het zijne, zodat ik hem nu goed kon aankijken. 'Dan slapen we beide maar niet. Wat wil je doen?' zei ik glimlachend. Ik trok het deken wat meer over ons heen, want ik bibberde van de kou. 'Wil je dat ik je verwarm?' vroeg hij grijnzend. Ik kende die grijns maar al te goed, hij was iets van plan. Iets wat ik waarschijnlijk niet wou weten. 'Tuurlijk.' zei ik toch maar. Gewaagd, zei ik tegen mezelf in mijn hoofd. Hij kwam dichter bij me en legde zijn arm om me heen, net als hij deed met zijn been over mijn benen. Ik glimlachte. Het was al meteen een stuk warmer. 'Beter nu?' vroeg hij grinnikend. Ik knikte. Hij was dus toch niets van plan.

'Weet je, het wordt sneller warm als je je kleren uitdoet.' zei hij plots grijnzend. En hij was dus wel iets van plan. 'Dat is mogelijk.' zuchtte ik terwijl ik mijn ogen dichtdeed en probeerde te vergeten wat hij zei. 'Dus?' vervolgde hij. 'Dus wat?' vroeg ik nonchalant. 'Dus, ga je je kleren uitdoen?' vervolgde hij met een nog grotere grijns op zijn gezicht. 'Dat zal ik dan maar negeren.' zuchtte ik weer. 'Wil je dat ik het doe?' grinnikte hij in mijn oor. 'Nee.' zei ik absoluut. Nu was hij degene die zuchtte. 'Jammer.' Ik keek hem met pierende oogjes aan. 'Gewoon een grapje, hoor.' zei hij terwijl hij zijn schouders ophaalde. 'Goed.' zei ik en sloot mijn ogen. 'Maar het zou wel leuk zijn, moest je je kleren uitdoen...en ook warmer.' zei hij opnieuw. Ik besloot om er niet meer op te antwoorden en zuchtte gewoon. 'Abby? Je patronus is een draak, toch?' vroeg hij opeens. Ik opende mijn ogen terug en keek hem verbaasd aan. 'Ja, waarom?'

'Omdat... Nee, laat maar.' begon hij. 'Nee, vertel.' drong ik bevelend aan. 'Wel, de droom die ik net had, was...anders. Ik stond nog steeds aan de rand van het weiland aan het meer. Je kwam uit het water en kuste me. Maar toen je stopte, was er geen vuur meer rondom ons. Er kwam een draak uit het water, maar hij was volledig van water gemaakt. Het was alsof hij je lokte, want je volgde hem het water in en verdween.' vertelde hij. Ik gaf hem een kus op zijn lippen, ik wist hoe erg hij het vond om over de nachtmerries te praten. 'We moeten dit vertellen aan Hamilton.' zei ik dan ten slotte. 'Nee!' riep hij meteen. Ik sloeg mijn hand op zijn mond en suste hem. 'Shht! Stil!' fluisterde ik. 'Hij kan ons misschien helpen.' legde ik. 'Je zegt het niet aan hem, Abby! Ik wil dat niemand hier over weet!' vervolgde hij. 'Weet George hier ook niet van?' Hij schudde zijn hoofd. 'Ik ga morgen met je mee naar de Wegisweg. Er is daar ook een bibliotheek en er moet toch een reden zijn waarom je die dromen krijgt.' legde ik vast. 'Oké dan.' zei hij nu opgelucht dat ik het niemand ging zeggen. 'Abby? Wil je iets voor me doen, alsjeblieft?' zie hij dan smekend. 'Natuurlijk, alles.' antwoorde ik en gaf hem een kusje op zijn mond. 'Ook je kleren uitdoen?' vroeg hij weer grijnzend. Ik kwam dichter bij hem, zodat onze lippen maar enkele centimeters van elkaar verwijderd waren. 'Alles.' zei ik. Zijn grijns werd breder en hij kon me elk moment kussen, terwijl zijn hand onder mijn pyjama topje begon te glijden. 'Behalve dat.' vervolgde ik en haalde zijn weg. Ik draaide me om en sloot mijn ogen. En voor ik in een diepe slaap viel, hoorde ik Fred nog zuchten en zijn arm om heen leggen.