Donderdag 13 maart is het zover.. Op deze avond kruip ik in de huid van Bernadette, Dirk, Lola, Eva, Renee, Fleur, Sacha, Roelien, een kip, een pop en de ouders van Lena. Met andere woorden; Donderdagavond is het openbare school examen van mijn examenvak Drama. 250 mensen zullen getuige zijn van mijn tig verschillende persoonlijkheden en hoe ik mijzelf toch aardig voor schut zet.

De voorbereidingen begonnen al aan het begin van het jaar en de dag die toen nog zo ver weg leek is nu ongelooflijk dichtbij. Al voor de kerstvakantie moest ik mijn eigen ideeën insturen en in de vakantie ben ik begonnen met het uitschrijven, de rolverdeling, de tekstverdeling.. Alles is zo vaak veranderd totdat ik eindelijk tevreden was. Na de kerstvakantie moesten we spelers regelen en begonnen de audities. Dagen lang hebben we in het theater gezeten om alle stukken te beoordelen, want samen met een vriendin heb ik ook nog de productie op mij genomen. Toen het programma eenmaal bekend was begon het echte werk pas..

Groepsstukken moesten worden gerepeteerd maar ook kleinere dialoogjes, mime stukken, improvisatie, absurdisme.. Maar daarnaast moest ik me nog bezighouden met het ontwerpen van de poster, de tickets en het programmaboekje. Wat een werk! Voor op de tickets hadden we een leuke quote nodig die wat te maken heeft met toneel/drama dus uiteindelijk hebben we gekozen voor: "We are actors - we are the opposite of people". Op de achtergrond plaatsten we een foto van de hele klas in rare verkleedkleren en de voorkant van het kaartje bevatte alle nodige informatie. De poster ontwerpen was denk ik nog het lastigste van alles, want hij moest natuurlijk erg opvallen, maar de kleurencombinaties moesten ook mooi zijn en alle informatie moest groot genoeg zijn, maar weer niet té groot. Uiteindelijk is dit helemaal gelukt en was het resultaat super!

En nu is het dan bijna zo ver.. Ik kan in alle eerlijkheid zeggen dat ik al een week zenuwachtig ben. Elke dag komt het weer iets dichterbij en dat is heel eng als je erover nadenkt dat je hier al naar toe werkt sinds het moment van de allereerste dramales in de 4e klas.. Het is zo'n raar idee dat de toneelstukjes die thuis in mijn slaapkamer in mij opkwamen of waarvoor ik inspiratie kreeg tijdens mijn werk nu echt gezien gaan worden door mensen!
Maar gistermiddag sloeg het noodlot toe: Ik voelde een keelpijn opkomen. En als er iets is wat ik nu echt niet kan gebruiken is dat het wel.. Dus nu zit ik aan mijn zoveelste kop thee vandaag en probeer ik mijn stem te sparen zo veel als het maar kan, maarja dat gaat natuurlijk moeilijk als ik hele dagen moet repeteren..

Ik hoop maar dat alle zenuwen niet nodig waren en dat alles goed verloopt, dat mijn keel zich op wonderbaarlijke wijze snel herstelt en dat we na de show lekker het café in kunnen om alle zenuwen er uit te drinken! Want het volgende waar ik me zorgen om moet maken staat ook alweer voor de deur en dat is eigenlijk nog 100 keer enger; de eindexamens...

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen