24. And the BIG(!) weapon is...

'Je vriendje zal zo wel bijkomen"Hij is mijn vriendje niet. En eigenlijk is hij nu minder interessant nu hij geen mens meer is' Damon fronst even en ik loop op hem af. Langzaam loopt hij achteruit en staat al snel met zijn rug tegen de muur. 'De enige vampier die ooit interessant genoeg was was jij' Mijn lippen zijn dicht bij de zijne, ze raken zijn lippen op een haar na niet en ik kijk hem zo zwoel mogelijk aan. Hij wil net toehappen als ik grijns en lichtelijk terugtrek. 'Maar helaas, je moest weer een idioot zijn' Hij kijkt me verbijsterd aan en ik glimlach zoetjes. 'Ik zie je nog wel een keer sweetcheeks' Ik laat mijn vinger langs zijn wang gaan en trek een spoor naar zijn lippen voor ik me om draai en weg loop. 'Dag stefan, leuk je weer een keer te zien.'

Ik sluit de deur achter me en zucht even zacht. 'Problemen zusje?"Waar moet ik beginnen Elijah?' Hij grinnikt even en ik loop naar de bar waar ik een flink glas drank inschenk. Ik plof op de bank en zucht diep. 'Zeg het eens Chris, waar zit je mee?"Waarom zou ik ergens mee zitten?"omdat je lui op de bank zit met drank, vooral zucht en je te vroeg thuis bent. Was de jongen niet lekker genoeg?"De Salvatores besloten op te dagen."Waarom?"Damon heeft uit jaloersie mijn date vermoord of nouja, veranderd, en toen begon Stefan een verhaal op te hangen over hoe jij en Nik dat wapen wilde gebruiken. Ze vonden dat ik niet veilig was en dat ze me moesten beschermen.'

De volgende ochtend loop ik naar de kelder en kijk naar het ei wat we daar hebben opgeslagen. Wat is dit toch voor wapen? Ik schrik achteruit als het ei ineens begint te bewegen en kraken. Met grote ogen kijk ik toe hoe het breekt en ik verwacht eigenlijk iets van een kuikentje ofzo. Zwijgend kijk ik naar het kleine wezentje wat over de tafel komt lopen. 'Elijah! Niklaus! Rebekah!'roep ik angstig naar boven en hoor ze naar beneden komen rennen. 'Wat is er?' Ik wijs naar de tafel en ze fronzen even als het wezentje naar me toe komt kruipen en via mijn arm omhoog kruipt. Het nestelt zich in mijn nek alsof ik zijn moeder ben en ik slik moeizaam. 'Het wapen is een draakje?'stoot Rebekah dan uit en ik bijt op mijn lip. 'Blijkbaar,en het denkt dat ik zijn moeder ben"Je bent dan ook wel een grote-"Waag het om die zin af te maken Nik en ik zorg ervoor dat je voorlopig niet meer kan lopen'bijt ik hem toe en hij grijnst maar zwijgt. Tevreden knik ik en zak op de tafel.