Foto bij Proloog

Amsterdam, 2009

'Jasmijn, kunnen we alsjeblieft gewoon even naar een cafeetje gaan? In deze club komen we never naar binnen,' piepte Fleur benauwd en keek nerveus naar de brede uitsmijters die naast de ingang van de discotheek stonden. De zenuwen gierden door haar lijf; Jasmijn had haar weer eens overgehaald om iets te doen wat ze eigenlijk niet wilde.
'Welnee. Ik heb toch je ID vervalst? Gaat helemaal goed komen Fleurtje, en je zult me dankbaar zijn. Daniël gaat vanavond ook, dit is dé kans,' schamperde Jasmijn terwijl ze haar make-up bijwerkte. Fleur slaakte een zucht. Daniël. Het was zoals altijd weer hét argument waarmee Jasmijn haar had kunnen overhalen mee te gaan.
'Identiteitsbewijs,' commandeerde de uitsmijter nors en hij hield zijn hand op. Met trillende handen greep Fleur naar haar portemonnee en haalde haar vervalste kaart eruit. De man bekeek het pasje en keek haar vervolgens lang en doordringend aan. Ze probeerde zo zelfverzekerd mogelijk terug te kijken, maar dat was moeilijk met gierende zenuwen door het lijf. 'In orde,' mompelde hij uiteindelijk en gebaarde dat ze mocht doorlopen. Opgelucht nam Jasmijn haar ID-kaart terug en liet zich fouilleren door een tweede uitsmijter.

Fleur had net haar jas bij de garderobe afgegeven, toen haar ogen plotseling door twee handen werden afgedekt. Ze slaakte een gil en probeerde tevergeefs los te komen.
'Wie is dit?' vroeg ze geschrokken. De persoon achter haar, een jongen zo te horen, schoot in de lach. Hij draaide haar om en Fleur liet een opgeluchte zucht ontsnappen.
'Daniël! Verdomme, ik kreeg bijna een hartverzakking,' lachte ze en gaf hem een speelse duw.
'Fleur, gekkie, je moet niet zo bang voor me zijn hoor!' Hij gaf haar een knipoog, waardoor Fleurs hart salto's begon te maken.
'Sorry, ik wist niet dat jij het was,' verontschuldigde ze zich met een flinke blos op haar wangen.
'Dat is waar. Kan ik het dan misschien goedmaken met een drankje?' stelde Daniël galant voor en stak zijn hand naar Fleur uit. Zij knikte glimlachend en legde haar hand in de zijne.

'Een bacootje voor mevrouw,' zei Daniël en bood haar het drankje aan.
'Gentleman,' giechelde Fleur en nam het glas dankbaar aan. Daniël grijnsde en sloeg een arm om haar heen.
'Voor jou altijd, Fleurtje.' Het leek wel alsof de lichaamstemperatuur van Fleur in twee seconden ineens met tien graden toegenomen was, zo warm kreeg ze het ineens met Daniël aan haar zij. Snel nam ze een slok van haar baco om zichzelf een houding aan te nemen en liet zich vervolgens gewillig door Daniël meevoeren naar de dansvloer.
'Ik hou van dit nummer,' schreeuwde Daniël boven de harde bas uit. Fleur herkende het wel; Let It Rock, inderdaad een heerlijk nummer. Ze zag hoe Daniël zich compleet liet meevoeren door de muziek en ook zij probeerde mee te bewegen met het ritme.
'Nou nou, noem jij dat dansen?' lachte Daniël en keek hoe Fleur houterige danspasjes maakte. Fleurs wangen kleurden rood en snel stopte ze met dansen. Daniël pakte grinnikend haar handen vast en bewoog haar op de maat van de muziek. Ongemakkelijk liet zij het gebeuren, bang dat Daniël haar weer uit zou lachen. Maar langzamerhand voelde ze zich steeds meer meegaan met de muziek en uiteindelijk ging ze volledig uit haar dak op de beat van het nummer. Daniël lachte haar bemoedigend toe en liet zijn handen langs haar armen glijden naar haar heupen. En ook dit liet Fleur gebeuren, maar deze keer besloot ze het spelletje mee te spelen en sloeg haar armen om zijn nek.
'Zo zo, Fleurtje,' zei Daniël met een grimas en trok haar dichter tegen zich aan. 'Zo'n ondeugende houding ben ik niet van je gewend.' Fleur schoot in de lach en haalde haar schouders op.
'Zó verlegen ben ik nou ook weer niet hoor Daantje.'
'Ach, ik vind het toch niet erg. Ik heb juist al heel lang gewacht op dit moment,' gaf Daniël toe, en voor het eerst meende Fleur een spoortje van verlegenheid. Het maakte haar op een manier zelfverzekerder en gaf hem een knipoog. Daniël beet op zijn lip en bracht zijn hoofd dichterbij het hare. Zodra hun neuzen elkaar aanraakten, leek hij even te schrikken en trok zijn hoofd weg. Met een kleine weifeling boog hij zich weer voorover en drukte eindelijk zijn lippen zachtjes op de hare.

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen