Chapter 7

Skylar pov

Met barstende koppijn wordt ik wakker en probeer ik mijn ogen te openen. Wat langzamerhand lukt, gelukkig. Ik kijk naast me en zie Niall met zijn hoofd op het bed liggen, hij slaapt. Wat schattig! "Niall.. Wake up?" fluister ik zachtjes. Ik kijk op mijn telefoon en zie allemaal gemiste oproepen. Shit! "Niall." zeg ik iets harder. Zijn slaperige hoofd komt omhoog en als hij mij rechtop ziet zitten springt hij op. "Skylar! How are you feeling? I'm so sorry for everything!" - "Stop. At first I'm feeling quite good, except for the headache. Second, this wasn't your fault. I was crying and I took the stairs which was very dumb, so i fell because I was dizzy. So this was absolutely my own fault." zeg ik geruststellend en ik zie hem opgelucht ademhalen. Ik glimlach zachtjes naar hem. "You're very sweet Niall. You took me home, you were here all night. And the words you've said. It's so sweet." zeg ik zachtjes. Ik zie zijn ogen groot worden wat er heel schattig uitziet. "Yes. I've heard everything, I wasn't dead!" zeg ik waarna ik probeer op te staan met mijn telefoon in mijn hand.
Niall wijst naar de paracetamol en het glas water op het bijzettafeltje en geeft het aan. "Thank you." Ik neem twee paracetamol in en drink het glas leeg. "Good girl." zegt hij grinnikend. Ik zie die speelse ogen van hem, die eigenlijk super mooi zijn. Diepe blauwe ogen waarin je zo kan.. "What are you thinking about?" vraagt Niall nieuwschierig terwijl hij mij helpt met opstaan. Shit, wat moet ik nu zeggen? Ik dacht na over je prachtige ogen! Oké, niet dus. "Eh, nothing special." zeg ik glimlachend. We lopen richting de trap waarna Niall mij opeens optilt en dan de trap afloopt. Een kleine gil verlaat mijn mond, die verwachtte ik niet. "I won't let that happen again!" zegt hij grinnikend waarna ik hem een kusje op zijn wang geef. Hij stopt met lopen en kijkt mij nieuwschierig aan. "Thanks, for everything." We kijken elkaar een tijdje aan, zijn ogen zijn inderdaad zo mooi.
"Niall and Sky.." tegelijkertijd kijken we naar Liam. "I'm sorry. Didn't want to disturb you two.." - "You didn't" zeg ik grinnikend waarna Niall mij weer op de grond zet.
Hij pakt mij om mijn middel en samen lopen we naar de woonkamer. "Breakfast time!" gilt Louis enthousiast. Als hij mij ziet slaat hij snel zijn hand voor zijn mond. "I'm sorry." piept hij. "It's okay. But please, don't yell like that again." - "No prob." zegt hij waarna hij aan tafel gaat zitten. Ik ga ook aan tafel zitten en Niall komt naast mij zitten. "What are our plans today?" vraagt Zayn. Iedereen haalt zijn schouders op en kijkt mij aan. "Guys, I'm am a little dizzy yes. But I can do stuff too!" - "Can you swim?" vraagt Louis als een klein kind wat mij natuurlijk weer laat lachen. "Ofcourse I can." zeg ik waarna ik Niall enthousiast aankijk. "But isn't that too much already?" zegt Niall met een tikkeltje bezorgdheid in zijn stem. "Well, she has you. Doesn't she?" zegt Harry waarna hij mij aankijkt en ik knik. "Okay.." zegt Niall waardoor alle jongens beginnen te springen en net als of doen als of ze schreeuwen maar dus eigenlijk super zachtjes doen. Wat lief weer!

Sorry dat ik zo lang niet meer heb geschreven! Ik dacht dat ik Quizlet niet zou gaan missen maar na een tijdje mis ik het toch wel om verhalen te schrijven! Sorry nogmaals. xx