Alien 4

Ze begon geheimzinnig te glimlachen en smeet haar handen met een harde klap op die van haar vriendinnen.
“Tuurlijk doe ik mee!” riep ze.
“Waarmee?” vroeg Femke die uit de slaapkamer kwam. De drie meiden trokken hun handen van elkaar.
“Niks…” zei Bo stil. Femke keek haar ongelovig aan.
“Laat maar, als ik heet toch niet mag weten. We moeten door naar de koffieschop.” zei Femke een beetje boos en liep de deur uit.
“Ik voel me schuldig.” zei Bo.
“Ik ook. Maar we moeten nu door doen! We willen weten waar Stef is, dus is liegen tegen Femke nu eventjes het beste. Het is ten slotte een leugentje om bestwil.” zei Paula. Mel stemde mee in met Paula. Bo knikte heftig en de drie meiden wandelden richting de koffieschop. Daar troffen ze Didi, Os, Femke en Freddy aan.
“Goed. De bungalows moeten jullie vandaag niet meer aantrekken, want ze zijn allemaal in orde. Het enige is eigenlijk de koffieshop en de receptie die open moet vandaag. Bo jij zorgt ervoor dat morgenochtend de programmatie van de animatie uithangt? Os jij hebt nog geen job, waarom heb je niks gezegd?!” zei Freddy boos.
“Oh, maar dat is geen probleem hoor! Ik hou me wel nuttig bezig!” lachte Os.
“Jij bent de klusjesman!” beval Freddy. Iedereen begon te lachen.
“Failtje Os!” lachte Didi.
“Femke, Diderik en Paula, jullie weten wat te doen? Komaan hup hup hup!” zei Freddy en hij verdween naar het zwembad. Femke verdween naar de receptie.
“Os kom eens mee.” zei Bo en ze knikte richting Paula, om te zeggen dat Mel en Bo het aan Os moesten vertellen en Paula aan Didi. Mel en Bo trokken Os mee, die met een vragend gezicht naar Didi keek. Didi haalde zijn schouders op.
“Kom alienfreak er is werk aan de winkel! Je moet naar professor Kumar gaan, ik ga mee en leg het je onderweg wel uit. We hebben nog een uur tegen dat de eerste klanten komen.” ratelde Paula. Didi had een glimlach op zijn gezicht van Galaxy Park tot in Tokio. Alles wat met aliens en ruimte dingen te maken had was goed voor hem. Toen ze op de fiets zaten legde Paula uit waarom ze naar professor Kumar.
“Dus kort samengevat: jij, Mel en Bo willen dat ik de Exo’s contacteer om Robin naar hier te laten komen. Dan Robin proberen te laten achterhalen waar Stef is?” Paula knikte.
“Paula, da is zo’n goed plan! Daarom val ik zo op je!” glimlachte Didi. Paula voelde dat ze rood werd.
“Het is hier in.” wees Didi. Ze parkeerden hun fiets tegen de caravan, en klopten aan.
“Maar is dat niet het kleine alien kennertje?!” zei professor Kumar vrolijk. Didi glimlachte breed.
“We hebben u hulp nodig.” kwam Paula tussen beiden. De professor keek vragend naar Paula en dan naar Diderik. Professor Kumar liet de twee binnen. Paula legde uitgebreid uit wat er aan de hand was.
“Mogen we alstublieft nog eens contact opnemen met de Exo’s?” vroegen Didi en Paula met puppy oogjes. Kumar keek hen met een kwaad-vriendelijke blik aan. Hij begon heel luid te lachen.
“Maar natuurlijk! Dat is toch zo mooi hoe vrienden hun beste vriend willen zoeken!” lachte hij.
Didi deed zijn werk in de hoop dat het zou lukken. Toen hij klaar was stond hij op en bedankte de professor.
“Heel erg bedankt!” zei Paula blij.
“En nu hopen op antwoord of op de komst van Robin.” zei Didi.
“Dat is heel graag gedaan! Ik hou jullie op de hoogt, houden jullie mij ook op de hoogte? Als die Robin zou komen.” Paula en Didi knikten meteen en reden dan weer naar het park. Toen ze aankwamen in de koffieschop kon het wel ontploffen.
“Waar waren jullie?! Jullie zijn bijna 45 minuten te laat!” riep Freddy kwaad.