Hs 2 - Here we go (door Rein)

Ik sta voor het concertgebouw waar Britney en Silke straks zullen optreden. Ook al heb ik beloofd niet te komen. Ik ben hier toch. Ik kon niet thuisblijven. Ik had al tickets. Van voor ik niet meer mocht komen. Op de wand van het gebouw hangen allemaal posters waar Britney en Silke opstaan. Ik kijk naar een poster die voor me hangt en kijk 'Silke' aan. "Het komt wel goed. Ik begrijp dit ook niet", fluister ik. Ik word echt gek. Nu begin ik al tegen een poster te praten. Ik sluit mijn ogen even en denk terug.
Morgen begint de school weer. Ik probeer te slapen. Het lukt niet. Het is te spannend. Zouden er nieuwe leerlingen zijn? Ik zal toch wel nog bij mijn MainStreetbrothers en onze meisjes zitten? Ik draai me weer om. Ik geraak echt niet in slaap. Ik zucht en neem mijn mobiel van mijn nachtkastje. Ik open mijn berichten en stuur Silke een berichtje: 'Heeey, vind jij dit ook zo spnnd? Hoplijk nog in de same klas!! Je zou tog niet zeggen dat het al een jaar geleden is dat we naar rma gingen voor teerst? See you tomorrow! xxxx' Ik krijg al gauw een antwoord: 'Supersppnd! I hope it tooooooo!!!! Nee he, lijkt geen jaar. See you, lyvm <3 xxxxx' Ik glimlach en zet mijn mobiel uit. Nu zal ik wel goed kunnen slapen. Ik sluit mijn ogen...
"Rein!!!", gilt Silke blij. Ik lach. "Hey, liefie!!" Ze omhelst me. "Eindelijk zien we elkaar weer!!" Ik knik vrolijk. Opeens begint het peterselie te sneeuwen en staan we in de bergen. "Jullie mogen elkaar nooit meer zien!!", luidt de stem van mijn vader. "Zien... Zien... Zien...", klinkt de echo tussen de bergen. Silke en ik schrikken enorm en laten elkaar van het verschieten los. "Het lot is voor jullie ongunstig... gunstig... gunstig...", gaat mijn vader verder. Een bliksemflits klieft door de hemel en haalt ons uit elkaar. Er ontstaat een wand tussen ons in en ik kan haar bijna niet meer zien. Het wordt donker en de stem van mijn vader gonst nog na in mijn hoofd wanneer ik mijn ogen open. Zwetend ga ik rechtop zitten. Het was meer een droom. Een gruwelijke droom. Maar nu is alles goed. Ik ga zo naar het station om samen met Nils, Britney en Silke naar Royal Magic Academy te vertrekken en dan begint het schooljaar weer heel normaal en zullen we veel fun hebben. Dit blijf ik enkele keren tegen mezelf herhalen, maar toch heb ik geen goed gevoel bij vandaag. Daarom sta ik maar op en ga naar beneden waar mijn moeder, Loet en Chrisje al aan het ontbijten zijn. "Zo vroeg op?", vraag ik hen. "Of jij zo laat?", zegt Chrisje, terwijl ze naar de klok wijst. "Oh, nee, he. Ik moet een trein halen!!", schreeuw ik uit. "Ik niet", grijnst mijn zus en ze neemt een hap uit haar boterham. Ik zucht en begin gauw ook te ontbijten. "Vandaag weer naar school", zegt mijn moeder plagend. "Woehoe!!", roep ik uit en ik geef Chrisje, die me raar aankijkt een high five. "Zeg nu niet dat je school leuk vindt?", vraagt ze. "Royal Magic Academy is niet zomaar een school", grijns ik. Ik ben het slechte gevoel van daarnet helemaal kwijt. Vrolijk smeer ik een boterham.
Ik open mijn ogen weer en kijk in het lachende gezicht van de poster-Silke.
"Here we go", zeg ik stil en ik stap de zaal binnen.