Question 1

Het was een koude winter nacht. De wind waaide in mijn gezicht. Een paar mensen keken me raar aan en fluisterden van alles tegen elkaar. Nergens kan ik heen, ik heb geen huis, en geen vrienden, voor zover ik me kan herinneren tenminste. Mijn hoofd begon te bonken en liep snel naar het eerste bankje dat ik zag. Ik plofte neer en legde mijn bonkende hoofd in mijn handen.. tot mijn vingers glibberig werden. Niet vel later werd alles zwart.

Langzaam deed ik mijn ogen open, en alles wat ik zag wat vrolijk gekleurd. Mijn hoofd bonkte nog steeds, en alles was wazig. Het lukte me om een kleine jongen te onderscheiden van alle meubels en dergelijke. Toen hij door kreeg dat ik naar hem keek, kwam hij naar me toe. "Hoe voel je je?" vroeg een wonderschone stem. "Het gaat" probeerde ik heb te vertellen. Zijn prachtige blauwe ogen keken me bezorgd aan. Alles, alles wilde ik aan hem vertellen, alle pijn, alle gevoelens, echt alles; maar ik ken deze jongen niet. allerlei vragen spookten door mijn hoofd: Wie was hij? Waar ben ik? Hoe kom ik hier? of beter, wie ben ik? Weer werd alles zwart.