50. We're in big trouble
'Eindelijk heb ik je gevonden!' hoorde ik een woedende stem achter mij roepen.
Abby POV.
Ik en Fred draaiden tesamen onze hoofden en staarden naar een jongen die ongeveer een jaar jonger dan Fred zelf leek. Ik kende hem helemaal niet en aan Freds gezicht te zien, hij ook niet. Hij had kort, warrig bruin haar dat alle kanten op ging, een mager gezicht en gevaarlijk uitziende bruine ogen. Hij was lang en mager, wat een slungelige indruk gaf. Hij droeg een gewaad met de kleuren van Ravenklauw en alsof het nog niet genoeg opviel dat hij van die afdeling was, stond er op zijn witte kraag in grote letters 'Ravenklauwer' op. 'Ehm, ken ik jou?' vroeg ik verbaasd. Hij liep woedend naar me toe en ik en Fred stonden op uit de stoelen. Hij stond nog maar enkele centimeters van mij verwijderd en het leek alsof hij me elk moment een knuffel wou geven. Maar niets was minder waar. Hij sloeg me met zijn vlakke hand op mijn rechterkaak, waardoor ik met een klap op de grond viel. Ik voelde iemand me rechtop trekken en keek recht in de ogen van Hermelien en Ginny. Toen ik terugkeek naar de onbekende jongen, zag ik dat Fred en George samen met nog enkele Griffoendors hem aan het uitschelden waren.
'Ben je gestoord of wat?' riep Fred en hij kon hem elk moment aanvallen, als hij niet werd tegengehouden door andere Ravenklauwers die het voor de jongen opnamen. 'Hoe kun je een meisje slaan?' riep Leo Jordaan. Daan Thomas en Simon Filister mengden zich bij het gevecht en begonnen mee te roepen en te schelden. 'Wat is die stombo's probleem?' gromde Ginny. 'Ik weet het niet, hij sloeg me gewoon opeens.' zei ik ontzet. Het gevecht liep uit tot een echte oorlog tussen de Ravenklauwers en de Griffoendors, met Fred en de andere jongen vooraan. George en Leo namen de twee anderen die voor de jongen stonden te grazen, waardoor hij niet meer beschermd was. Fred zag dit natuurlijk als een unieke kans en sloeg hem met de vuist op zijn oog, waardoor hij meteen neerviel.
'OPHOUDEN! NU METEEN!' riep professor Anderling luid en duidelijk woedend. De Ravenklauwers stopten meteen met slaan, maar George en Leo bleven maar slaan op die twee andere jongens. 'WEMEL EN JORDAAN, HOU DAAR MEE OP!' riep ze waarna ze de vier jongens uit elkaar haalde. Er kwamen nog meerder leerkrachten mee, zoals Sneep, Stronk en zelfs Vilder. 'Wat is er hier gebeurd?' vroeg ze woedend aan zowel Fred en de jongen die me sloeg en nog steeds de naam niet van wist. 'Hij sloeg Abby!' riep Fred nog steeds woedend en alle Griffoendors die hier stonden (het waren er echt veel) begonnen weer te roepen. 'IEDEREEN STIL!' schreeuwde Anderling weer om de aandacht te krijgen. 'Dus in plaats van dat er iemand naar een leerkracht gaat, beginnen jullie er allemaal maar op los te kloppen?' vroeg ze woedend tegen de Griffoendors. 'En jij, Simoens! Waarom heb jij juffrouw Hendrickx geslaan?' vervolgde ze nu tegen de Ravenklauwer.
'Omdat het haar schuld is dat mijn grootmoeder nu in Azkaban zit!' riep hij wrijvend over zijn blauwe oog dat verschrikkelijk bloedde. Oh nee. Was zijn grootmoeder Jozefien Hessens, de vrouw die mij aanviel? 'Daar hebben we het al over gehad, Simoens! Dat geeft je helemaal geen reden om haar zo maar aan te vallen!' spatte ze nu terug. Ik voelde aan mijn kaak, die nu waarschijnlijk helemaal rood zag. Als ik hem aanraakte, brandde het verschrikkelijk. Ik wou niet eens weten hoe ik eruit zag op dit moment. Met een rode kaak en tranerige ogen die nu misschien wel rood waren van woede. 'Vijftig punten aftrek voor Ravenklauw voor het vechten en het slaan.' riep ze uit. Sommige Griffoendors grijnsden duivels, maar Fred zag nog even woedend als ervoor. 'En vijftig punten aftrek voor Griffoendor voor het onverantwoordelijke gedrag.' vervolgde ze waardoor vele grijnzen verdwenen als sneeuw voor de zon. 'Breng Simoens naar de ziekenzaal.' zei ze als laatste.
Alsof het nog niet genoeg was, kwam Omber eraan met haar roze pakje. 'Hmm, hmm.' kuchte ze om de aandacht. Anderling draaide zich naar haar en ik zag haar knokkels verstrakken. 'Ja?' probeerde ze beleefd te zeggen. 'Moeten de schuldige niet gestraft worden? Het is duidelijk dat juffrouw Hendrickx en meneer Wemel hier de hand in hadden.' zei ze met haar irritante stem. 'Ik stel voor om ze een maand lang te laten nablijven, elke namiddag in mijn kantoor.' zei ze en ze liep weg. Anderling liep haar achterna alsof ze het er helemaal niet eens mee was, en de jongen wiens achternaam Simoens was, ging samen met enkele vrienden naar de Ziekenzaal. 'Laten we gaan.' zei Ginny en we liepen samen met vele Griffoendors naar de leerlingenkamer.
Reageer (1)
Maar Abby deed niks! Dat is zo gemeen stomme roze pad dat die Omber is
1 decennium geleden