49. Passion

Abby POV.

Mevrouw Plijster had me een drankje gegeven dat de hoofdpijn wegnam en ondertussen verliet Fred mij geen seconde uit het oog.Toen de hoofdpijn echt helemaal weg was, had ik ze eindelijk kunnen overhalen om me te laten gaan. We wandelden even in de gang, niet goed wetend wat nu te doen. 'Dus, Angelina had die Beuker naar mij gegooid?' vroeg ik aarzelend. 'Ja, ze keek je boos aan en richtte hem toen expres naar je.' antwoorde hij naar de grond kijkend. Waarom zou hij zich zo generen? Het is toch zijn schuld niet dat ze zo iets deed. 'Waarom zou ze dat doen?' vroeg ik het antwoord al wetend. 'Geen idee.' mompelde hij, maar ik wist dat hij het antwoord maar al te goed wist. Zelfs als Hermelien me niets had gezegd, zou ik aan hem gemerkt hebben dat hij het maar al te goed wist. 'Waren jullie misschien samen?' vroeg ik nonchalant. Ik had er helemaal geen probleem mee dat hij vriendinnen voor mij had, maar ik wou dat hij gewoon eerlijk was.

'Nee,' zei hij kort. Waarom deed hij zo? Mijn verstand zei dat ik over dit onderwerp moest stoppen, omdat het misschien in een ruzie zou kunnen uitlopen, maar mijn nieuwsgierigheid wou weten waarom hij zo reageerde. En zoals vaak, won mijn nieuwsgierigheid van mijn verstand. 'Maar ze moet toch een reden hebben om zoiets te doen?' drong ik aan. 'Abby, kunnen we er gewoon over stoppen?' gromde hij duidelijk geïrriteerd. Ik stopte en hij deed hetzelfde. 'Fred, vertel het me gewoon.' zei ik zachtjes. Hij zuchtte en trok me mee aan mijn hand. We namen plaats in twee kleine zeteltjes die ergens op het einde van de gang stonden. Hij hield mijn handen vast en speelde een beetje met mijn vingers. Hij keek naar mijn handen, zodat hij niet recht in mijn ogen hoefde te kijken. Dat deed hij alleen als hij iets ging zeggen, wat ik helemaal niet wou horen. Ik bedacht me het ergste wat hij kon zeggen.

'Ik maak het uit, want ik ben op Angelina.'
'Eigenlijk ben ik met Angelina.'
'Ik heb je bedrogen... met Angelina!'

Ik schudde deze gedachten weg. Ik was al nerveus genoeg en dat ging niet echt helpen door dat te denken. 'Fred, zeg het gewoon.' fluisterde ik nerveus. Hij zuchtte diep en keek niet weg van mijn vingers. 'Vorig jaar ben ik met Angelina naar het bal gegaan. Ik vond haar toen leuk en zij mij ook, denk ik. Maar toen ik jou ontmoette, werd ik meteen verliefd. Angelina is niets vergeleken met jou, Abby. En nu is ze gewoon jaloers omdat ik voor jou gekozen heb. Maar officieel hadden ik en Angelina helemaal niets, we hebben nooit gekust ofzo. Maar zij had waarschijnlijk het gevoel dat we samen waren, terwijl dat niet zo was.' vertelde hij. Toen hij eindelijk klaar was, durfde hij me weer aankijken. Een glimlach kwam op mijn gezicht. 'Is dat het?' vroeg ik hem. Hij knikte. 'Fred, waarom ben je daar nerveus om? Het is niet verboden om te daten voor mij, hoor.' lachte ik. 'Ja, dat weet ik wel.' zei hij grijnzend. 'Maar ik voel me gewoon verantwoordelijk voor wat ze net deed.' zuchtte hij dan.

Ik pakte zijn handen wat sterker vast en bracht mijn gezicht dichter. 'Doe dat niet. Het is jouw schuld helemaal niet, oké?' fluisterde ik. Hij legde zijn hand op mijn wang en streelde die met zijn vingers. Het duurde maar enkele seconden voor zijn lippen die van mij liefdevol kusten. Onze monden gingen beide een beetje open en onze tongen speelden met elkaar. Hij bracht mijn hoofd dichter bij het zijne en hield me goed vast. Onze lichamen kwamen steeds dichter bij elkaar, tot ze elkaar raakten en we aan elkaar vastplakten. Tijdens de lange kus, speelde hij met mijn haar, streelde hij mijn wang en bleef hij me nog dichterbij hem trekken, als dat zelf al mogelijk was. Ik stopte de kus even en we hijgden allebei zoekend naar lucht.

'Er kan elk moment iemand aankomen, weet je.' zei ik nog steeds nahijgend.

'Leuk om te weten.' zei hij terwijl hij me weer kuste. De kus werd steeds wilder en lustiger. Ik ging met mijn handen door zijn haar en trok er soms zelf een beetje aan, waardoor hij zachtjes begon te kreunen. Dit moment voelde zo goed, zo perfect, zo liefdevol. Maar toch voelde het alsof ik iets verkeerds deed. Het was mijn eerste vriendje en het was ook heel serieus tussen ons twee, maar was het niet te vroeg om zo ver te gaan in onze kus? Freds lippen overtuigden me om mee te doen, maar toch kon ik dat vreemd gevoel niet uit mijn hoofd krijgen. Ik schudde de gedachten weg, het was gewoon een kus. Een heftige kus wel. Maar we deden niets illegaals ofzoiets. Ik moest niet zo preuts zijn, ik hield van Fred, hij hield van mij. Dus we deelden een liefdevolle, passionele kus.

'Eindelijk heb ik je gevonden!' hoorde ik een woedende stem achter ons roepen.

haha, cliffhanger